Τρίτη 31 Μαρτίου 2009
Παγκύπριος Χορός Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών
Παγκύπριος Χορός Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών
Παρασκευή 1 Μαΐου 2009, Ώρα 9:00 μ.μ.
Ταβέρνα «ΤΣΙΑΚΚΑΣ» , Πάφος (περιοχή Κισσόνεργα)
Τιμή Εισόδου 25 ευρώ το άτομο
Παρασκευή 1 Μαΐου 2009, Ώρα 9:00 μ.μ.
Ταβέρνα «ΤΣΙΑΚΚΑΣ» , Πάφος (περιοχή Κισσόνεργα)
Τιμή Εισόδου 25 ευρώ το άτομο
Προκρατήσεις – Πληροφορίες
Λευκωσία:
Απόστολος Σκουρουπάτης 99431467
Χριστόφορος Θεοφάνους 99688880
Λεμεσός
Μάριος Ρήγας 99423223
Γιώργος Αγαθοκλέους 99891920
Λάρνακα
Λάζαρος Αβραάμ 99787472
Μάριος Στυλιανού 99356142
Μιχάλης Μάρκου 99684279
Πάφος
Άντρη Κωμοδρόμου 99533277
Κώστας Αρχοντούς 99542627
Για διανυκτέρευση στην Πάφο η Προοδευτική προτείνει :
Ξενοδοχείο CYNTHIANA BEACH HOTEL B/B (26933900) :
Δίκλινο : 32 ευρώ το άτομο
Μονόκλινο : 42 ευρώ
1 παιδί κάτω των 12 χρονών δωρεάν
2ο παιδί 16 ευρώ
ANNA APTS B/B (99655563 κος Κώστας) :
Για 2 άτομα 50 ευρώ
Παιδιά κάτω των 10 χρονών δωρεάν
Παιδιά από 10-18 χρονών 7 ευρώ
3 άτομα σε τρίκλινο 20 Ευρώ το άτομο
Προοδευτική Κίνηση Δασκάλων και Νηπιαγωγών
1η Μαΐου 1993 – 1η Μαΐου 2009-03-31
16 χρόνια Αγωνιστικής Παρουσίας
Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009
Συνεντεύξεις για Βοηθούς Διευθυντές Δημοτικής Εκπαίδευσης
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΜΕ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΓΙΑ ΠΡΟΑΓΩΓΗ
ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, ύστερα από την εξέταση των ενστάσεων που υποβλήθηκαν εκ μέρους των ενδιαφερομένων και τον έλεγχο νομιμότητας της έκθεσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής, κατήρτισε, σύμφωνα με τους περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμους, τον τελικό κατάλογο των υποψηφίων για προαγωγή στη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης. Σημειώνεται ότι οι υπό πλήρωση θέσεις τώρα ανέρχονται σε 62. Στον κατάλογο περιλήφθηκαν 195 υποψήφιοι, οι οποίοι και καλούνται σε προσωπική συνέντευξη, ως ακολούθως:
Κυριακή 29 Μαρτίου 2009
ΠΕΡΙ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Ο ΛΟΓΟΣ
Μαρία Σουτζιή Αντρέου
Εκπαιδευτικός - Μέλος Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών
Στους τοίχους, στις ιστοσελίδες, στις κερκίδες τους τα ίδια παιδιά σχεδιάζουν αγκυλωτούς σταυρούς, φορούν αυτούς τους σταυρούς με σαφέστατα μηνύματα – η καθαρότητα του έθνους, της φυλής.
Στις ειδήσεις τα είπαμε απλά «νεανική παραβατικότητα» ούτε βαρβαρότητα, ούτε ιεροσυλία. Εξάλλου ο κ. Ρ. Ερωτοκρίτου μας προειδοποίησε: σπείραμε ανέμους και θα θερίσουμε θύελλες. Εμπιστεύομαι αυτά που λέει γιατί κάτι ξέρει.
Τι είναι τελικά ιστορία
Προσπαθώ να θυμηθώ τι διδάχθηκα τα 12 χρόνια της εκπαίδευσης μου στο Ελληνοκυπριακό σύστημα εκπαίδευσης όσο αφορά την δική μας κυπριακή ιστορία και την ιστορία των άλλων λαών και με λύπη μου διαπιστώνω πως ότι γνωρίζω, το έμαθα εκτός σχολείου ή πολύ αργότερα όντας η ίδια εκπαιδευτικός. Και αυτό συμβαίνει σχεδόν με όλους όσους συναναστρέφομαι στο χώρο της δουλειάς μου, στο δημόσιο σχολείο.
Τρία είναι τα ιστορικά γεγονότα με τα οποία έκτισα την ιστορική μου σχολική συνείδηση:
Η επανάσταση του 1821, το έπος του1940, ο απελευθερωτικός αγώνας του 55-59.
Η προσέγγιση και στους τρεις αυτούς μεγάλους ιστορικούς σταθμούς ήταν η ίδια. Μια ιστορία τεράστια, που προκαλεί ρίγη συγκίνησης και δέους, γεμάτη ηρωισμούς και μεγαλείο. Μια ιστορία αδιαμφισβήτητη, αναλλοίωτη, χωρίς αδυναμίες , μέχρι τέλους διασαφηνισμένη έτσι που να θεωρείται αμαρτία η όποια αμφιβολία. Τα γεγονότα έγιναν έτσι γιατί έπρεπε να γίνουν, λες και υπάρχει ένα έξω από δω χέρι Άγιο που τα οδηγεί. Και η εστίαση γινόταν πάντοτε με τρόπο που να νιώθουμε άμεμπτοι, δυνατοί, δίκαιοι αλλά δυστυχώς θύματα ξένων επιβουλεύσεων. Ήρωες ή μάρτυρες αυτός ήταν ο ρόλος μας.
Πέρασα τον περισσότερο χρόνο στην έχτη Δημοτικού διαβάζοντας τις βιογραφίες ενός εκάστου ήρωα της Ελληνικής επανάστασης και το μάθημα της Τέχνης ήταν ειδικά αφιερωμένο στην αντιγραφή των ηρώων του 21 από μεγάλες αφίσες που υπάρχουν ακόμα στα σχολεία μας. Βλοσυροί, δυνατοί, με σπαθιά και γαϊτάνια, λίγο Τούρκοι στη φάτσα, μου ενέπνεαν αισθήματα περηφάνιας, ασφάλειας.
Οι ιστορικές αλήθειες που διδαχτήκαμε ήταν ξεκάθαρες και στέρεες: Υπήρχε μια Μεγάλη Χριστιανική Ελλάδα που έφτανε μέχρι το Βόσπορο. Ώσπου έγινε η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς Τούρκους παρόλη την ηρωική αντίσταση του αυτοκράτορα μας και του Ελληνικού λαού. .....Μαρμαρωμένοι βασιλιάδες, ψάρια που ζωντάνευαν ενώ τηγανίζονταν, η Παναγία να περιφρουρεί τα τείχη, όλα αυτά στην παιδική μου συνείδηση γίνονταν ένα και ποσώς με ενδιέφερε που ξεκινούσε ο θρύλος και που σταματούσε η ιστορία..
Και ακολούθησαν τα 400 μαύρα, δίσεχτα χρόνια της σκλαβιάς. Με τους παπάδες «αλτρουιστικά» να σηκώνουν το βάρος της διαφύλαξης της πίστης και της μόρφωσης των Ελληνοπαίδων. Ώσπου ξεσηκώθηκε το γένος και αποτίναξε τον Τουρκικό ζυγό και γίναμε ελεύθερη χώρα.
Πρόσφατα μάθαμε πως την Εποχή της Τουρκοκρατίας υπήρχαν σχολεία Κοινών γραμμάτων και σχολεία Ελληνικών γραμμάτων. Μεγαλώσαμε τώρα και πως να το χωνέψουμε αυτό; Τι ωραία ποιήματα υπάρχουν για αυτό το κρυφό σχολείο! Τι ρομαντισμός : τα κεριά, ο φόβος, το σκοτάδι.....
Απογοητεύτηκα αφάνταστα όταν, όντας μεγάλη πια, έμαθα πως στην τελευταία μάχη της επανάστασης με τον Καραϊσκάκη νικηθήκαμε και έπεσε η Ακρόπολη. Ποτέ δε φαντάστηκα πως η έκβαση της επανάσταση κρίθηκε σε Ευρωπαϊκά σαλόνια με ένα σχέδιο των μεγάλων δυνάμεων που το επέβαλαν με το ζόρι στην Τουρκία. Οι Έλληνες, όντας ηττημένοι και στη δίνη ενός εμφυλίου δεν μπορούσαν να έχουν άποψη. Νόμιζα πως η απελευθέρωση ήταν άμεση και πλήρης σχεδόν μέχρι το Βόσπορο. Ενώ τελικά, μετά από τόσο αίμα ελευθερώθηκε ένα αλωνάκι και μας έστειλαν οι προστάτες και ένα Βαυαρό βασιλιά να «το προσέχει». Αν γίνονταν σήμερα όλα αυτά εμείς θα αλλάζαμε το ρουν της ιστορίας. Θα λέγαμε «Όχι»!!! Σοκαρίστηκα όταν έμαθα για τη φυλάκιση του Κολοκοτρώνη με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, το στραγγαλισμό του Οδυσσέα Ανδρούτσου από τους δικούς μας, την ομολογία του Παλαιών Πατρών Γερμανών στα απομνημονεύματα του ότι στις 25 του Μάρτη του 1821 ήταν στα Καλάβρυτα κι όχι στην Αγία Λαύρα, τη συκοφάντηση του Υψηλάντη, την εξορία της Μαντώ Μαυρογένους, τη δίκη του Μακρυγιάννη για συνομωσία... ....Ανατρίχιασα όταν έμαθα πως πριν την καταστροφή των Ψαρών προηγήθηκε η πολιορκία της Τριπολιτσάς: «Επί τρεις μέρες οι Έλληνες σφάγιαζαν τους άμαχους Τούρκους και Εβραίους, τις γυναίκες , τα παιδιά και τα βρέφη, αφού προηγουμένως βίασαν, βασάνισαν, έκαψαν και λεηλάτησαν». «Το ασκέρι που ήτο μέσα το ελληνικό, έκοβε και εσκότωνε από Παρασκευή ως Κυριακή γυναίκες, παιδιά και άντρες, τριάντα δύο χιλιάδες. Το άλογο μου από τα τείχη εώς τα σαράγια δεν επάτησε γη...»Ημερολόγιο Θ. Κολοκοτρώνη. Εγώ πάντα πίστευα πως τις πολιορκίες και τις σφαγές τις έκαναν οι Τούρκοι. Τριάντα δύο χιλιάδες άμαχοι είναι πολλοί; Να χαρώ ή να ντραπώ γι αυτό;
Ειδικά για την Κύπρο το μόνο που θυμάμαι να διδαχθήκαμε για όλα τα χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν για τον αρχιεπίσκοπο Κυπριανό μέσα από την 9η Ιουλίου του Β.Μιχαηλίδη.
Για την καθημερινή ζωή, για τον τρόπο οργάνωσης της ζωής των απλών ανθρώπων, για ήθη, έθιμα, τη διοίκηση, τον πολιτισμό αυτών των χρόνων ούτε λέξη.
Το 40 ήταν σκεπασμένο με το ηρωικό ΟΧΙ του Μεταξά. Και δώστου να ανεβάζουμε επί σκηνής δραματάκια με τον Ιταλό πρόξενο και το μεγάλο αρχηγό και να ανεμίζουμε σημαιούλες ότι πήραμε το Αργυρόκαστρο και πάμε παραπέρα.. Τι ήταν το Αργυρόκαστρο δεν έμαθα τότε ούτε και με ένοιαζε. Χρόνια αργότερα έμαθα ότι ο αγώνας των Ελλήνων του 40 ήταν ενάντια στο φασισμό και όχι απλά στους Ιταλούς μακαρονάδες . Ότι στην Ελλάδα παίχτηκε ένα από τα επεισόδια του έργου που ονομαζόταν Β΄Παγκόσμιος πόλεμος. Η γενοκτονία των Εβραίων, των τσιγγάνων των κομμουνιστών, Το Άουσβιτς, το Νταχάου, οι φούρνοι, ο άκρατος αρρωστημένος εθνικισμός, η αντίσταση των λαών ενάντια στο πόλεμο, οι τεράστιες θυσίες – όλα αυτά τα έμαθα πολύ αργότερα. Κι ακόμα χειρότερα, τον ούτω καλούμενο εμφύλιο που ακολούθησε με τις εξορίες, τα βασανιστήρια, τις δολοφονίες, την υποταγή στους ξένους, τις δηλώσεις φρονημάτων τα έμαθα παρεμπιπτόντως, τυχαία, μέσα από τα ποιήματα του Ρίτσου, τα διηγήματα του Λουντέμη. Δεν είχε τα κότσια η σχολική ιστορία να συμπεριλάβει αυτό το κομμάτι της .
Να ομολογήσω ακόμα μια αλήθεια: χαιρόμουν πολύ όταν γιορτάζαμε τις εθνικές επετείους, τις ένιωθα σαν λαϊκό ξεφάντωμα: «Ευτυχώς που ήρθαν οι εχθροί, οι βάρβαροι ... αποδείξαμε τον ηρωισμό μας». Δεν είχα αναπτύξει απέχθεια για τον πόλεμο ούτε βέβαια αντισώματα . Μου άρεσε που μας είχε δοθεί η ευκαιρία να πολεμήσουμε και να δοξαστούμε!!!.
Μετά το 55-59. Το αντάρτικο, ο αγώνας ενάντια στον Άγγλο αποικιοκράτη. Η αφίσα του Γρίβα και του Μακάριου δίπλα δίπλα πάνω στα παράθυρα του σχολείου!. Προσπαθούσαν οι δάσκαλοι να τους ταιριάξουν, να εξωραίσουν τις διαφορές τους, να τους αγιοποιήσουν. Είχαν όντως κοινούς σκοπούς αυτές οι ιστορικές φιγούρες ή προσπάθησαν οι μετέπειτα να τους κατασκευάσουν; Και γιατί αμέσως μετά ο ένας έκανε αλλεπάλληλες προσπάθειες εξόντωσης του άλλου. Ακόμα και σήμερα τόσα χρόνια μετά φοβάμαι να ρωτήσω αν ο αγώνας της ΕΟΚΑ είχε και την «κρυφή του όψη», αν ήταν όντως καθολικός και λαϊκός, αν είχε και άλλους σκοπούς εκτός από αυτόν της αποτίναξης του Αγγλικού ζυγού . Και γιατί η αριστερά που ήταν ίσως η μεγαλύτερη δύναμη του τόπου διαφώνησε με αυτόν; Θα μπορούσε αυτός ο αγώνας να γινόταν με ένα άλλο τρόπο, για παράδειγμα να αντισταθούμε όπως ο Γκάντι στην Ινδία;!. Η Μάλτα πως τα κατάφερε χωρίς ΕΟΚΑ να απελευθερωθεί και μάλιστα πραγματικά χωρίς βάσεις και εγγυήσεις; Όλες αυτές οι σκέψεις στην Κύπρο είναι άκρως επικίνδυνες και μη πατριωτικές.
Και όσο αφορά την κατάληξη αυτού του αγώνα, την ανεξαρτησία της Κύπρου, ήταν τελικά αυτό που θέλαμε; Μεγάλωσα με τεράστια διλήμματα για το αν έπρεπε να θέλω πατρίδα μου και κράτος μου την Κύπρο ή όχι. Μια τεράστια σχιζοφρένεια ανάμεσα σε δύο ταυτότητες που δεν ταχτοποιούνται.
Στην ιστορία μου τη σχολική δεν συνάντησα ποτέ τους Τουρκοκύπριους ,το 18% του λαού, και ποτέ δεν έμαθα τη θέση που είχαν για τον αγώνα της ΕΟΚΑ ή γενικά αν αυτοί οι άνθρωποι είχαν υπόσταση σε αυτό το ιστορικό γίγνεσθαι. Αντιθέτως σήμερα ακούω τις θέσεις των κομμάτων που εκπροσωπούν το 1%, το 3%, το 6% το 16% εκατό φορές την ώρα.
Τι παιχνίδι παίχτηκε από το 60 ως το 74; Γιατί επιμελώς τα προσπερνούμε και φτάνουμε στην εισβολή του 74. Η σκοτεινή περίοδος της ανωμαλίας πριν το πραξικόπημα δεν διδάσκεται στα σχολεία. Πώς διάβολο φτάσαμε σε δολοφονίες, ενέδρες, ανταρσίες, θύλακες, παρανομίες. Ποιοι κινούσαν τα νήματα προς τα που, τι ρόλο έπαιξαν οι διάφοροι νόμιμοι και παράνομοι κύκλοι.....Αυτά ποτέ δε συζητήθηκαν σε σχολικές αίθουσες . Για το καλό μας μη συγχυστούμε, μη χάσει το μάθημα το «Σκοπό του».
Η δική μου ιστορία.
Δεν ξέρω αν καταφέρει να γραφτεί ποτέ η ιστορία αυτού του τόσο μικρού τόπου. Άλλοι μιλούν για παραχάραξη εγώ μιλώ για χάραξη. Αυτό που διδάσκεται δεν είναι ιστορία. Είναι απολογία, είναι η συλλογική μας ματαιοδοξία και ιστορική φιλαρέσκεια. Η ιστορία πρέπει να είναι κάτι ζωντανό που διεγείρει την κριτική σκέψη, σε προβληματίζει σε κάνει να διερωτάσαι . Να μπεις «στα παπούτσια των άλλων», να δεις τα πράγματα στη διαλεκτική τους, στις αντιθέσεις τους, στην ιστορικότητα τους.
Ο παππούς μου ήταν μεταλλωρύχος στον Αμίαντο. Πέθανε πληρώνοντας και το ανάλογο τίμημα, από πνευμοκονίαση. Ήταν από τα ιδρυτικά συνδικαλιστικά στελέχη του μεταλλείου. Για τους συνδικαλιστικούς του αγώνες έφαγε ξύλο, φυλακίστηκε, διώχθηκε από τη δουλειά σε μια εποχή που κάτι τέτοιο σήμαινε να καταδικάσεις τον εαυτό σου και την οικογένεια σου σε φτώχεια και μιζέρια. Για τους πολύχρονους αγώνες που έκαναν, για τα εργατικά δικαιώματα που κέρδιζαν σπυρί σπυρί με αίμα και θυσίες ποτέ δε διδάχθηκα στην Ιστορία. Οι εργατικοί αγώνες, οι διαδηλώσεις, οι απεργίες, οι αγώνες του ψωμιού και της ζωής δεν είναι άξιοι λόγου για να κερδίσουν θέση στο ένδοξο βιβλίο της Ιστορίας. Η Ιστορία μας είναι Ιστορία της ΕΛΙΤ, των σαλονιών, των πολέμων. Πώς να χωρέσουν τα συνδικάτα, οι συνεργατισμοί, ο καθημερινός αγώνας των εργατών, των υπαλλήλων, των αγροτών για καλύτερη ζωή. Εξάλλου αυτά πως να τα γιορτάσεις πάνω σε σκηνή. Χωρίς αίμα και σημαίες πως να νιώσουμε ανάταση .
Στο πραξικόπημα στην Κύπρο ήμουν πολύ μικρή, ξεκινούσα το δημοτικό . Αρκετά μεγάλη όμως ευτυχώς για να θυμάμαι γεγονότα και πρόσωπα!!!! Ο πατέρας μου πήρε όλα του τα έγγραφα, βιβλία και τα έκαψε σε ένα βαρέλι που είχαμε στην αυλή. Ο παππούς μου και οι θείοι μου συνελήφθησαν, μεταφέρθηκαν με στρατιωτικά οχήματα κάπου στις Πλάτρες όπου κρατήθηκαν ανακρίθηκαν, κτυπήθηκαν βάναυσα .......Μέσα από τις γρίλιες των κίτρινων ξύλινων μας παραθυριών (ήμασταν κέρφιου) παρακολουθούσα τα γεγονότα της γειτονιάς και τα κατέγραφα λεπτό προς λεπτό. Η γειτονιά αντίκρυ πανηγύριζε. Κρέμασαν Ελληνικές σημαίες στα μπαλκόνια τους. Μάλλον για αυτό αναστατώνομαι όταν βλέπω την γαλανόλευκη να κυματίζει στις ταράτσες σπιτιών, σε μένα ξυπνά συναισθήματα κινδύνου. Μια γριά ηλικιωμένη, πολύ ενθουσιασμένη και πολύ θρήσκα /χατζιήνα 7 φορές/ έλεγε στα «παλικάρια» με στολές παραλλαγής και με αυτόματα όπλα στον ώμο «Εβάλαμε τους Κάτω!!!. Να φαν ψουμί τα παιδκιά μας». Ποιούς εννοούσε εβάλαντους κάτω και για ποιο λόγο. Ξέρω αυτά τα άτομα. Είναι γείτονες, χωριανοί, έχουν όνομα. Έκαμαν έρευνες στα σπίτια μας, μας απαγόρευσαν να κυκλοφορούμε, μας κτύπησαν, γέμισαν εφιάλτες τα όνειρα μας....απειλούσαν να μας σκοτώσουν και είμαι σίγουρη πως θα το έκαναν....αν δεν τους διέκοπταν!
Οι γονείς μου ήταν άτομα δυστυχώς πολιτικοποιημένα. Αμέσως μετά την εισβολή με πήραν σε μια διαδήλωση στη Λεμεσό, για να απαιτήσουμε να επιστρέψει ο νόμιμος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο Μακάριος. Δεν προλάβαμε να κατεβούμε από το αυτοκίνητο όταν μπροστά στα μάτια μου, πίσω από ένα άσπρο Βαν, ένοπλοι, οχυρωμένοι μέσα στην εκκλησία της Καθολικής πυροβόλησαν και σκότωσαν ένα άνθρωπο!!!! Ήταν πρόσφυγας, οδηγός λεωφορείου, προσωρινά διέμενε στη Λάνια όπως έγραψαν οι εφημερίδες. Θα μπορούσε να ήμουν εγώ ή η μάνα μου το θύμα εκείνης της μέρας.
Πότε κανείς δε μου εξήγησε γιατί πέθανε αυτός ο άνθρωπος στο προαύλιο της Καθολικής στη Λεμεσό. Στο βιβλίο της Ιστορίας αυτούς τους ανθρώπους που κατάλυσαν τη δημοκρατία δε τους συνάντησα. Δε θυμάμαι να μας εξήγησαν ποτέ τι επεδίωκαν, τι ήθελαν και έκαναν όσα έκαναν. Η γενικόλογη εξήγηση περί χούντας των Αθηνών εμένα δεν με δε με βοηθά να καταλάβω. Δεν είναι η Χούντα των Αθηνών που σταμάτησε το παλιό αυτοκίνητο του παπά μου και τον ανάγκασαν να σιωνώσει όλα τα φρούτα και λαχανικά που με κόπο μαζέψαμε από το περιβόλι γιατί λέει έκαναν έρευνα! Ή πάλι δεν άφηναν το αυτοκίνητο του θείου μου να περάσει από το «οδόφραγμα» του Καρβουνά για να με πάνε στο νοσοκομείο του Αμιάντου γιατί αρρώστησα με πυρετούς. Κακή εποχή να αρρωστάς μέσα σε πραξικόπημα.
Η γιαγιά του άντρα μου μου διηγείται συχνά για τα γεγονότα του πραξικοπήματος στο δικό της χωριό: Πολλοί χωριανοί της λέει, πραξικοπηματίες, πήγαν στο διπλανό Τουρκοκυπριακό χωριό, το Καντού, έσπαζαν πόρτες και παράθυρα των ανθρώπων, τους τρομοκρατούσαν και λεηλατούσαν μεθοδικά τα υπάρχοντα τους μπροστά στα έντρομα μάτια τους. Μέχρι και κουρελλούς με χαλούμια έφερναν ως λάφυρα !! Ζήτω η Ένωση και οι κουρελλοί με τα χαλούμια....., και τα ερμάρια, οι καρκόλες, οι φίζες.......
Η μάνα μου δούλεψε πολλά χρόνια στο δασονομείο. Όταν έκαναν αναδάσωση στο Ληστόβουνο στα τέλη της δεκαετίας του 70, τα βράδια που γυρνούσε από τη δουλειά μας διηγιόταν μια τρομαχτική ιστορία. Οι ντόπιοι τους έδειχναν μια περιοχή, ένα παλιό λατομείο κάπου ανάμεσα σε Κελλάκι και Παρεκλησσιά όπου η βροχή ξέθαβε ανθρώπινα κόκαλα πρόχειρα θαμμένα!!. Σύμφωνα με τους ντόπιους πρόκειται για τους Τουρκοκύπριους της Τόχνης που τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ Ελληνοκύπριοι πραξικοπηματίες και θεωρούνται ακόμα αγνοούμενοι. Ένα γεμάτο λεωφορείο με αθώους , άοπλους Κύπριους μουσουλμάνους χωριάτες από την Τόχνη. Μπορείς να βρείς, αν το ψάξεις και λίγο παραπάνω, τους εκτελεστές που χουμίζονται ο ένας του άλλου στα καφενεία για το πόσους «εκαθάρισε».Τέτοιες «επιχειρήσεις εκκαθάρισης» στα βιβλία της ιστορίας μου δεν συνάντησα. Και όταν μιλάμε για αγνοούμενους μιλάμε πάντα μόνο για τους δικούς μας αγνοούμενους και όταν λέμε εγκλήματα λέμε πάντα τα δικά τους εγκλήματα, τις δικές τους θηριωδίες. Θεός είναι ή Διάβολος που μας δίδαξε αυτή την ηθική;
Όταν πρόσφατα έμαθα από ένα άρθρο σε εφημερίδα για την Αλόα το Σανταλάρη και τη Μάραθα, όπου τα ίδια εγκληματικά στοιχεία σκότωσαν ένα ολόκληρο χωριό γυναικόπαιδα, δένοντας ακόμα και τα παιδιά πισθάγκωνα και πυροβολώντας τα στο κεφάλι...ένιωσα αηδία. Αηδία για την άσπιλη ιστορία που μου δίδαξαν.
Κουβαλάμε ένα κούφιο, στείρο, στρυφνό πατριωτισμό. Πολλά τα ταμπού, μεγάλη η μικροψυχία μας. Συνηθίσαμε να μυξοκλαίουμε δακτυλοδείχνοντας τους εχθρούς. Ζούμε περιμένοντας τους βαρβάρους. Η αυτοσυνείδηση ενός ατόμου, ενός λαού είναι η αρχική προϋπόθεση της ωριμότητας του και το βασικότερο του όπλο για δικαίωση και ευημερία.
Ονειρεύομαι το μάθημα της ιστορίας που θα πληροφορεί, θα προβληματίζει, θα ομολογεί τις αδικίες δικές μας ή ξένες. Να εξηγά και να ερμηνεύει τα γεγονότα στην αλληλουχία τους, να τα δικαιολογεί και να τα κρίνει στο ιστορικό τους πλαίσιο.
Ονειρεύομαι μια ιστορία ανθρώπινη, χωρίς υπερβολές και εξωραϊσμούς που θα περιγράφει και θα αναλύει όλες τις πτυχές της καθημερινής ζωής των ανθρώπων με αντικειμενικότητα χωρίς εγωπάθεια και προγονολατρεία. Μέσα από την ιστορία τα παιδιά μας να μπορούν να κοιτάξουν κατάματα το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον τους. Δυνατοί και αισιόδοξοι χωρίς την ανάγκη για συλλογικούς εθνικούς μύθους, χωρίς κόμπλεξ ανωτερότητας ή κατωτερότητας.
Ονειρεύομαι μια ιστορία χωρίς φτιασίδια, χωρίς κενά, ταπεινή, με σεβασμό στα όσα συλλογικά σαν λαός ή έθνος πράξαμε, καλά ή κακά, έτοιμη να δει και να χειριστεί την αλήθεια. Πάνω στην οποία να στηριχτούμε για να δημιουργήσουμε το ιστορικό μας μέλλον.
Ωσότου αυτή η ιστορία γραφτεί και μπει στα σχολεία μας επιτρέψετε μου να κρατήσω τη δική μου ιστορία.
Μαρία Σουτζιή Αντρέου
Εκπαιδευτικός
Εκπαιδευτικός - Μέλος Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών
Ομάδα νεαρών κτυπούν και θρυμματίζουν τους υαλοθώρακες ανύποπτων Τουρκοκύπριων πολιτών στους δρόμους της Λευκωσίας πριν από ποδοσφαιρικό αγώνα.
Στα Κάτω Πολεμίδια, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, την ώρα που κυκλοφορούν κουκουλοφόροι και βρικόλακες, ομάδα νεαρών σε παλιό Τουρκοκυπριακό νεκροταφείο σπάνε τάφους ξυπνούν τα κόκαλα και τις ψυχές των νεκρών...δεν ξέρω αν μετά το θάνατο οι ψυχές μας έχουν εθνικότητα, Μακαριότατε.
Στα Κάτω Πολεμίδια, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, την ώρα που κυκλοφορούν κουκουλοφόροι και βρικόλακες, ομάδα νεαρών σε παλιό Τουρκοκυπριακό νεκροταφείο σπάνε τάφους ξυπνούν τα κόκαλα και τις ψυχές των νεκρών...δεν ξέρω αν μετά το θάνατο οι ψυχές μας έχουν εθνικότητα, Μακαριότατε.
Στους τοίχους, στις ιστοσελίδες, στις κερκίδες τους τα ίδια παιδιά σχεδιάζουν αγκυλωτούς σταυρούς, φορούν αυτούς τους σταυρούς με σαφέστατα μηνύματα – η καθαρότητα του έθνους, της φυλής.
Στις ειδήσεις τα είπαμε απλά «νεανική παραβατικότητα» ούτε βαρβαρότητα, ούτε ιεροσυλία. Εξάλλου ο κ. Ρ. Ερωτοκρίτου μας προειδοποίησε: σπείραμε ανέμους και θα θερίσουμε θύελλες. Εμπιστεύομαι αυτά που λέει γιατί κάτι ξέρει.
Τι είναι τελικά ιστορία
Προσπαθώ να θυμηθώ τι διδάχθηκα τα 12 χρόνια της εκπαίδευσης μου στο Ελληνοκυπριακό σύστημα εκπαίδευσης όσο αφορά την δική μας κυπριακή ιστορία και την ιστορία των άλλων λαών και με λύπη μου διαπιστώνω πως ότι γνωρίζω, το έμαθα εκτός σχολείου ή πολύ αργότερα όντας η ίδια εκπαιδευτικός. Και αυτό συμβαίνει σχεδόν με όλους όσους συναναστρέφομαι στο χώρο της δουλειάς μου, στο δημόσιο σχολείο.
Τρία είναι τα ιστορικά γεγονότα με τα οποία έκτισα την ιστορική μου σχολική συνείδηση:
Η επανάσταση του 1821, το έπος του1940, ο απελευθερωτικός αγώνας του 55-59.
Η προσέγγιση και στους τρεις αυτούς μεγάλους ιστορικούς σταθμούς ήταν η ίδια. Μια ιστορία τεράστια, που προκαλεί ρίγη συγκίνησης και δέους, γεμάτη ηρωισμούς και μεγαλείο. Μια ιστορία αδιαμφισβήτητη, αναλλοίωτη, χωρίς αδυναμίες , μέχρι τέλους διασαφηνισμένη έτσι που να θεωρείται αμαρτία η όποια αμφιβολία. Τα γεγονότα έγιναν έτσι γιατί έπρεπε να γίνουν, λες και υπάρχει ένα έξω από δω χέρι Άγιο που τα οδηγεί. Και η εστίαση γινόταν πάντοτε με τρόπο που να νιώθουμε άμεμπτοι, δυνατοί, δίκαιοι αλλά δυστυχώς θύματα ξένων επιβουλεύσεων. Ήρωες ή μάρτυρες αυτός ήταν ο ρόλος μας.
Πέρασα τον περισσότερο χρόνο στην έχτη Δημοτικού διαβάζοντας τις βιογραφίες ενός εκάστου ήρωα της Ελληνικής επανάστασης και το μάθημα της Τέχνης ήταν ειδικά αφιερωμένο στην αντιγραφή των ηρώων του 21 από μεγάλες αφίσες που υπάρχουν ακόμα στα σχολεία μας. Βλοσυροί, δυνατοί, με σπαθιά και γαϊτάνια, λίγο Τούρκοι στη φάτσα, μου ενέπνεαν αισθήματα περηφάνιας, ασφάλειας.
Οι ιστορικές αλήθειες που διδαχτήκαμε ήταν ξεκάθαρες και στέρεες: Υπήρχε μια Μεγάλη Χριστιανική Ελλάδα που έφτανε μέχρι το Βόσπορο. Ώσπου έγινε η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς Τούρκους παρόλη την ηρωική αντίσταση του αυτοκράτορα μας και του Ελληνικού λαού. .....Μαρμαρωμένοι βασιλιάδες, ψάρια που ζωντάνευαν ενώ τηγανίζονταν, η Παναγία να περιφρουρεί τα τείχη, όλα αυτά στην παιδική μου συνείδηση γίνονταν ένα και ποσώς με ενδιέφερε που ξεκινούσε ο θρύλος και που σταματούσε η ιστορία..
Και ακολούθησαν τα 400 μαύρα, δίσεχτα χρόνια της σκλαβιάς. Με τους παπάδες «αλτρουιστικά» να σηκώνουν το βάρος της διαφύλαξης της πίστης και της μόρφωσης των Ελληνοπαίδων. Ώσπου ξεσηκώθηκε το γένος και αποτίναξε τον Τουρκικό ζυγό και γίναμε ελεύθερη χώρα.
Πρόσφατα μάθαμε πως την Εποχή της Τουρκοκρατίας υπήρχαν σχολεία Κοινών γραμμάτων και σχολεία Ελληνικών γραμμάτων. Μεγαλώσαμε τώρα και πως να το χωνέψουμε αυτό; Τι ωραία ποιήματα υπάρχουν για αυτό το κρυφό σχολείο! Τι ρομαντισμός : τα κεριά, ο φόβος, το σκοτάδι.....
Απογοητεύτηκα αφάνταστα όταν, όντας μεγάλη πια, έμαθα πως στην τελευταία μάχη της επανάστασης με τον Καραϊσκάκη νικηθήκαμε και έπεσε η Ακρόπολη. Ποτέ δε φαντάστηκα πως η έκβαση της επανάσταση κρίθηκε σε Ευρωπαϊκά σαλόνια με ένα σχέδιο των μεγάλων δυνάμεων που το επέβαλαν με το ζόρι στην Τουρκία. Οι Έλληνες, όντας ηττημένοι και στη δίνη ενός εμφυλίου δεν μπορούσαν να έχουν άποψη. Νόμιζα πως η απελευθέρωση ήταν άμεση και πλήρης σχεδόν μέχρι το Βόσπορο. Ενώ τελικά, μετά από τόσο αίμα ελευθερώθηκε ένα αλωνάκι και μας έστειλαν οι προστάτες και ένα Βαυαρό βασιλιά να «το προσέχει». Αν γίνονταν σήμερα όλα αυτά εμείς θα αλλάζαμε το ρουν της ιστορίας. Θα λέγαμε «Όχι»!!! Σοκαρίστηκα όταν έμαθα για τη φυλάκιση του Κολοκοτρώνη με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, το στραγγαλισμό του Οδυσσέα Ανδρούτσου από τους δικούς μας, την ομολογία του Παλαιών Πατρών Γερμανών στα απομνημονεύματα του ότι στις 25 του Μάρτη του 1821 ήταν στα Καλάβρυτα κι όχι στην Αγία Λαύρα, τη συκοφάντηση του Υψηλάντη, την εξορία της Μαντώ Μαυρογένους, τη δίκη του Μακρυγιάννη για συνομωσία... ....Ανατρίχιασα όταν έμαθα πως πριν την καταστροφή των Ψαρών προηγήθηκε η πολιορκία της Τριπολιτσάς: «Επί τρεις μέρες οι Έλληνες σφάγιαζαν τους άμαχους Τούρκους και Εβραίους, τις γυναίκες , τα παιδιά και τα βρέφη, αφού προηγουμένως βίασαν, βασάνισαν, έκαψαν και λεηλάτησαν». «Το ασκέρι που ήτο μέσα το ελληνικό, έκοβε και εσκότωνε από Παρασκευή ως Κυριακή γυναίκες, παιδιά και άντρες, τριάντα δύο χιλιάδες. Το άλογο μου από τα τείχη εώς τα σαράγια δεν επάτησε γη...»Ημερολόγιο Θ. Κολοκοτρώνη. Εγώ πάντα πίστευα πως τις πολιορκίες και τις σφαγές τις έκαναν οι Τούρκοι. Τριάντα δύο χιλιάδες άμαχοι είναι πολλοί; Να χαρώ ή να ντραπώ γι αυτό;
Ειδικά για την Κύπρο το μόνο που θυμάμαι να διδαχθήκαμε για όλα τα χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν για τον αρχιεπίσκοπο Κυπριανό μέσα από την 9η Ιουλίου του Β.Μιχαηλίδη.
Για την καθημερινή ζωή, για τον τρόπο οργάνωσης της ζωής των απλών ανθρώπων, για ήθη, έθιμα, τη διοίκηση, τον πολιτισμό αυτών των χρόνων ούτε λέξη.
Το 40 ήταν σκεπασμένο με το ηρωικό ΟΧΙ του Μεταξά. Και δώστου να ανεβάζουμε επί σκηνής δραματάκια με τον Ιταλό πρόξενο και το μεγάλο αρχηγό και να ανεμίζουμε σημαιούλες ότι πήραμε το Αργυρόκαστρο και πάμε παραπέρα.. Τι ήταν το Αργυρόκαστρο δεν έμαθα τότε ούτε και με ένοιαζε. Χρόνια αργότερα έμαθα ότι ο αγώνας των Ελλήνων του 40 ήταν ενάντια στο φασισμό και όχι απλά στους Ιταλούς μακαρονάδες . Ότι στην Ελλάδα παίχτηκε ένα από τα επεισόδια του έργου που ονομαζόταν Β΄Παγκόσμιος πόλεμος. Η γενοκτονία των Εβραίων, των τσιγγάνων των κομμουνιστών, Το Άουσβιτς, το Νταχάου, οι φούρνοι, ο άκρατος αρρωστημένος εθνικισμός, η αντίσταση των λαών ενάντια στο πόλεμο, οι τεράστιες θυσίες – όλα αυτά τα έμαθα πολύ αργότερα. Κι ακόμα χειρότερα, τον ούτω καλούμενο εμφύλιο που ακολούθησε με τις εξορίες, τα βασανιστήρια, τις δολοφονίες, την υποταγή στους ξένους, τις δηλώσεις φρονημάτων τα έμαθα παρεμπιπτόντως, τυχαία, μέσα από τα ποιήματα του Ρίτσου, τα διηγήματα του Λουντέμη. Δεν είχε τα κότσια η σχολική ιστορία να συμπεριλάβει αυτό το κομμάτι της .
Να ομολογήσω ακόμα μια αλήθεια: χαιρόμουν πολύ όταν γιορτάζαμε τις εθνικές επετείους, τις ένιωθα σαν λαϊκό ξεφάντωμα: «Ευτυχώς που ήρθαν οι εχθροί, οι βάρβαροι ... αποδείξαμε τον ηρωισμό μας». Δεν είχα αναπτύξει απέχθεια για τον πόλεμο ούτε βέβαια αντισώματα . Μου άρεσε που μας είχε δοθεί η ευκαιρία να πολεμήσουμε και να δοξαστούμε!!!.
Μετά το 55-59. Το αντάρτικο, ο αγώνας ενάντια στον Άγγλο αποικιοκράτη. Η αφίσα του Γρίβα και του Μακάριου δίπλα δίπλα πάνω στα παράθυρα του σχολείου!. Προσπαθούσαν οι δάσκαλοι να τους ταιριάξουν, να εξωραίσουν τις διαφορές τους, να τους αγιοποιήσουν. Είχαν όντως κοινούς σκοπούς αυτές οι ιστορικές φιγούρες ή προσπάθησαν οι μετέπειτα να τους κατασκευάσουν; Και γιατί αμέσως μετά ο ένας έκανε αλλεπάλληλες προσπάθειες εξόντωσης του άλλου. Ακόμα και σήμερα τόσα χρόνια μετά φοβάμαι να ρωτήσω αν ο αγώνας της ΕΟΚΑ είχε και την «κρυφή του όψη», αν ήταν όντως καθολικός και λαϊκός, αν είχε και άλλους σκοπούς εκτός από αυτόν της αποτίναξης του Αγγλικού ζυγού . Και γιατί η αριστερά που ήταν ίσως η μεγαλύτερη δύναμη του τόπου διαφώνησε με αυτόν; Θα μπορούσε αυτός ο αγώνας να γινόταν με ένα άλλο τρόπο, για παράδειγμα να αντισταθούμε όπως ο Γκάντι στην Ινδία;!. Η Μάλτα πως τα κατάφερε χωρίς ΕΟΚΑ να απελευθερωθεί και μάλιστα πραγματικά χωρίς βάσεις και εγγυήσεις; Όλες αυτές οι σκέψεις στην Κύπρο είναι άκρως επικίνδυνες και μη πατριωτικές.
Και όσο αφορά την κατάληξη αυτού του αγώνα, την ανεξαρτησία της Κύπρου, ήταν τελικά αυτό που θέλαμε; Μεγάλωσα με τεράστια διλήμματα για το αν έπρεπε να θέλω πατρίδα μου και κράτος μου την Κύπρο ή όχι. Μια τεράστια σχιζοφρένεια ανάμεσα σε δύο ταυτότητες που δεν ταχτοποιούνται.
Στην ιστορία μου τη σχολική δεν συνάντησα ποτέ τους Τουρκοκύπριους ,το 18% του λαού, και ποτέ δεν έμαθα τη θέση που είχαν για τον αγώνα της ΕΟΚΑ ή γενικά αν αυτοί οι άνθρωποι είχαν υπόσταση σε αυτό το ιστορικό γίγνεσθαι. Αντιθέτως σήμερα ακούω τις θέσεις των κομμάτων που εκπροσωπούν το 1%, το 3%, το 6% το 16% εκατό φορές την ώρα.
Τι παιχνίδι παίχτηκε από το 60 ως το 74; Γιατί επιμελώς τα προσπερνούμε και φτάνουμε στην εισβολή του 74. Η σκοτεινή περίοδος της ανωμαλίας πριν το πραξικόπημα δεν διδάσκεται στα σχολεία. Πώς διάβολο φτάσαμε σε δολοφονίες, ενέδρες, ανταρσίες, θύλακες, παρανομίες. Ποιοι κινούσαν τα νήματα προς τα που, τι ρόλο έπαιξαν οι διάφοροι νόμιμοι και παράνομοι κύκλοι.....Αυτά ποτέ δε συζητήθηκαν σε σχολικές αίθουσες . Για το καλό μας μη συγχυστούμε, μη χάσει το μάθημα το «Σκοπό του».
Η δική μου ιστορία.
Δεν ξέρω αν καταφέρει να γραφτεί ποτέ η ιστορία αυτού του τόσο μικρού τόπου. Άλλοι μιλούν για παραχάραξη εγώ μιλώ για χάραξη. Αυτό που διδάσκεται δεν είναι ιστορία. Είναι απολογία, είναι η συλλογική μας ματαιοδοξία και ιστορική φιλαρέσκεια. Η ιστορία πρέπει να είναι κάτι ζωντανό που διεγείρει την κριτική σκέψη, σε προβληματίζει σε κάνει να διερωτάσαι . Να μπεις «στα παπούτσια των άλλων», να δεις τα πράγματα στη διαλεκτική τους, στις αντιθέσεις τους, στην ιστορικότητα τους.
Ο παππούς μου ήταν μεταλλωρύχος στον Αμίαντο. Πέθανε πληρώνοντας και το ανάλογο τίμημα, από πνευμοκονίαση. Ήταν από τα ιδρυτικά συνδικαλιστικά στελέχη του μεταλλείου. Για τους συνδικαλιστικούς του αγώνες έφαγε ξύλο, φυλακίστηκε, διώχθηκε από τη δουλειά σε μια εποχή που κάτι τέτοιο σήμαινε να καταδικάσεις τον εαυτό σου και την οικογένεια σου σε φτώχεια και μιζέρια. Για τους πολύχρονους αγώνες που έκαναν, για τα εργατικά δικαιώματα που κέρδιζαν σπυρί σπυρί με αίμα και θυσίες ποτέ δε διδάχθηκα στην Ιστορία. Οι εργατικοί αγώνες, οι διαδηλώσεις, οι απεργίες, οι αγώνες του ψωμιού και της ζωής δεν είναι άξιοι λόγου για να κερδίσουν θέση στο ένδοξο βιβλίο της Ιστορίας. Η Ιστορία μας είναι Ιστορία της ΕΛΙΤ, των σαλονιών, των πολέμων. Πώς να χωρέσουν τα συνδικάτα, οι συνεργατισμοί, ο καθημερινός αγώνας των εργατών, των υπαλλήλων, των αγροτών για καλύτερη ζωή. Εξάλλου αυτά πως να τα γιορτάσεις πάνω σε σκηνή. Χωρίς αίμα και σημαίες πως να νιώσουμε ανάταση .
Στο πραξικόπημα στην Κύπρο ήμουν πολύ μικρή, ξεκινούσα το δημοτικό . Αρκετά μεγάλη όμως ευτυχώς για να θυμάμαι γεγονότα και πρόσωπα!!!! Ο πατέρας μου πήρε όλα του τα έγγραφα, βιβλία και τα έκαψε σε ένα βαρέλι που είχαμε στην αυλή. Ο παππούς μου και οι θείοι μου συνελήφθησαν, μεταφέρθηκαν με στρατιωτικά οχήματα κάπου στις Πλάτρες όπου κρατήθηκαν ανακρίθηκαν, κτυπήθηκαν βάναυσα .......Μέσα από τις γρίλιες των κίτρινων ξύλινων μας παραθυριών (ήμασταν κέρφιου) παρακολουθούσα τα γεγονότα της γειτονιάς και τα κατέγραφα λεπτό προς λεπτό. Η γειτονιά αντίκρυ πανηγύριζε. Κρέμασαν Ελληνικές σημαίες στα μπαλκόνια τους. Μάλλον για αυτό αναστατώνομαι όταν βλέπω την γαλανόλευκη να κυματίζει στις ταράτσες σπιτιών, σε μένα ξυπνά συναισθήματα κινδύνου. Μια γριά ηλικιωμένη, πολύ ενθουσιασμένη και πολύ θρήσκα /χατζιήνα 7 φορές/ έλεγε στα «παλικάρια» με στολές παραλλαγής και με αυτόματα όπλα στον ώμο «Εβάλαμε τους Κάτω!!!. Να φαν ψουμί τα παιδκιά μας». Ποιούς εννοούσε εβάλαντους κάτω και για ποιο λόγο. Ξέρω αυτά τα άτομα. Είναι γείτονες, χωριανοί, έχουν όνομα. Έκαμαν έρευνες στα σπίτια μας, μας απαγόρευσαν να κυκλοφορούμε, μας κτύπησαν, γέμισαν εφιάλτες τα όνειρα μας....απειλούσαν να μας σκοτώσουν και είμαι σίγουρη πως θα το έκαναν....αν δεν τους διέκοπταν!
Οι γονείς μου ήταν άτομα δυστυχώς πολιτικοποιημένα. Αμέσως μετά την εισβολή με πήραν σε μια διαδήλωση στη Λεμεσό, για να απαιτήσουμε να επιστρέψει ο νόμιμος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο Μακάριος. Δεν προλάβαμε να κατεβούμε από το αυτοκίνητο όταν μπροστά στα μάτια μου, πίσω από ένα άσπρο Βαν, ένοπλοι, οχυρωμένοι μέσα στην εκκλησία της Καθολικής πυροβόλησαν και σκότωσαν ένα άνθρωπο!!!! Ήταν πρόσφυγας, οδηγός λεωφορείου, προσωρινά διέμενε στη Λάνια όπως έγραψαν οι εφημερίδες. Θα μπορούσε να ήμουν εγώ ή η μάνα μου το θύμα εκείνης της μέρας.
Πότε κανείς δε μου εξήγησε γιατί πέθανε αυτός ο άνθρωπος στο προαύλιο της Καθολικής στη Λεμεσό. Στο βιβλίο της Ιστορίας αυτούς τους ανθρώπους που κατάλυσαν τη δημοκρατία δε τους συνάντησα. Δε θυμάμαι να μας εξήγησαν ποτέ τι επεδίωκαν, τι ήθελαν και έκαναν όσα έκαναν. Η γενικόλογη εξήγηση περί χούντας των Αθηνών εμένα δεν με δε με βοηθά να καταλάβω. Δεν είναι η Χούντα των Αθηνών που σταμάτησε το παλιό αυτοκίνητο του παπά μου και τον ανάγκασαν να σιωνώσει όλα τα φρούτα και λαχανικά που με κόπο μαζέψαμε από το περιβόλι γιατί λέει έκαναν έρευνα! Ή πάλι δεν άφηναν το αυτοκίνητο του θείου μου να περάσει από το «οδόφραγμα» του Καρβουνά για να με πάνε στο νοσοκομείο του Αμιάντου γιατί αρρώστησα με πυρετούς. Κακή εποχή να αρρωστάς μέσα σε πραξικόπημα.
Η γιαγιά του άντρα μου μου διηγείται συχνά για τα γεγονότα του πραξικοπήματος στο δικό της χωριό: Πολλοί χωριανοί της λέει, πραξικοπηματίες, πήγαν στο διπλανό Τουρκοκυπριακό χωριό, το Καντού, έσπαζαν πόρτες και παράθυρα των ανθρώπων, τους τρομοκρατούσαν και λεηλατούσαν μεθοδικά τα υπάρχοντα τους μπροστά στα έντρομα μάτια τους. Μέχρι και κουρελλούς με χαλούμια έφερναν ως λάφυρα !! Ζήτω η Ένωση και οι κουρελλοί με τα χαλούμια....., και τα ερμάρια, οι καρκόλες, οι φίζες.......
Η μάνα μου δούλεψε πολλά χρόνια στο δασονομείο. Όταν έκαναν αναδάσωση στο Ληστόβουνο στα τέλη της δεκαετίας του 70, τα βράδια που γυρνούσε από τη δουλειά μας διηγιόταν μια τρομαχτική ιστορία. Οι ντόπιοι τους έδειχναν μια περιοχή, ένα παλιό λατομείο κάπου ανάμεσα σε Κελλάκι και Παρεκλησσιά όπου η βροχή ξέθαβε ανθρώπινα κόκαλα πρόχειρα θαμμένα!!. Σύμφωνα με τους ντόπιους πρόκειται για τους Τουρκοκύπριους της Τόχνης που τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ Ελληνοκύπριοι πραξικοπηματίες και θεωρούνται ακόμα αγνοούμενοι. Ένα γεμάτο λεωφορείο με αθώους , άοπλους Κύπριους μουσουλμάνους χωριάτες από την Τόχνη. Μπορείς να βρείς, αν το ψάξεις και λίγο παραπάνω, τους εκτελεστές που χουμίζονται ο ένας του άλλου στα καφενεία για το πόσους «εκαθάρισε».Τέτοιες «επιχειρήσεις εκκαθάρισης» στα βιβλία της ιστορίας μου δεν συνάντησα. Και όταν μιλάμε για αγνοούμενους μιλάμε πάντα μόνο για τους δικούς μας αγνοούμενους και όταν λέμε εγκλήματα λέμε πάντα τα δικά τους εγκλήματα, τις δικές τους θηριωδίες. Θεός είναι ή Διάβολος που μας δίδαξε αυτή την ηθική;
Όταν πρόσφατα έμαθα από ένα άρθρο σε εφημερίδα για την Αλόα το Σανταλάρη και τη Μάραθα, όπου τα ίδια εγκληματικά στοιχεία σκότωσαν ένα ολόκληρο χωριό γυναικόπαιδα, δένοντας ακόμα και τα παιδιά πισθάγκωνα και πυροβολώντας τα στο κεφάλι...ένιωσα αηδία. Αηδία για την άσπιλη ιστορία που μου δίδαξαν.
Κουβαλάμε ένα κούφιο, στείρο, στρυφνό πατριωτισμό. Πολλά τα ταμπού, μεγάλη η μικροψυχία μας. Συνηθίσαμε να μυξοκλαίουμε δακτυλοδείχνοντας τους εχθρούς. Ζούμε περιμένοντας τους βαρβάρους. Η αυτοσυνείδηση ενός ατόμου, ενός λαού είναι η αρχική προϋπόθεση της ωριμότητας του και το βασικότερο του όπλο για δικαίωση και ευημερία.
Ονειρεύομαι το μάθημα της ιστορίας που θα πληροφορεί, θα προβληματίζει, θα ομολογεί τις αδικίες δικές μας ή ξένες. Να εξηγά και να ερμηνεύει τα γεγονότα στην αλληλουχία τους, να τα δικαιολογεί και να τα κρίνει στο ιστορικό τους πλαίσιο.
Ονειρεύομαι μια ιστορία ανθρώπινη, χωρίς υπερβολές και εξωραϊσμούς που θα περιγράφει και θα αναλύει όλες τις πτυχές της καθημερινής ζωής των ανθρώπων με αντικειμενικότητα χωρίς εγωπάθεια και προγονολατρεία. Μέσα από την ιστορία τα παιδιά μας να μπορούν να κοιτάξουν κατάματα το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον τους. Δυνατοί και αισιόδοξοι χωρίς την ανάγκη για συλλογικούς εθνικούς μύθους, χωρίς κόμπλεξ ανωτερότητας ή κατωτερότητας.
Ονειρεύομαι μια ιστορία χωρίς φτιασίδια, χωρίς κενά, ταπεινή, με σεβασμό στα όσα συλλογικά σαν λαός ή έθνος πράξαμε, καλά ή κακά, έτοιμη να δει και να χειριστεί την αλήθεια. Πάνω στην οποία να στηριχτούμε για να δημιουργήσουμε το ιστορικό μας μέλλον.
Ωσότου αυτή η ιστορία γραφτεί και μπει στα σχολεία μας επιτρέψετε μου να κρατήσω τη δική μου ιστορία.
Μαρία Σουτζιή Αντρέου
Εκπαιδευτικός
Σάββατο 28 Μαρτίου 2009
Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009
Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009
Συμπληρωματικές εγγραφές παιδιών για φοίτηση σε Δημόσια Νηπιαγωγεία για τη σχολική χρονιά 2009-2010
Η Διεύθυνση Δημοτικής Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού πληροφορεί τους γονείς και κηδεμόνες, ότι τη Δευτέρα 6 Απριλίου και την Τρίτη 7 Απριλίου 2009 θα γίνουν οι συμπληρωματικές εγγραφές παιδιών, για φοίτηση σε δημόσια νηπιαγωγεία, για την προσεχή σχολική χρονιά 2009 - 2010. Δικαίωμα εγγραφής έχουν όλα τα παιδιά προδημοτικής ηλικίας (4 χρονών και 8 μηνών μέχρι 5 χρονών και 8 μηνών, όσα παιδιά γεννήθηκαν δηλαδή από την 1η Ιανουαρίου 2004 μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2004), η φοίτηση των οποίων είναι υποχρεωτική και αφορά παιδιά οποιασδήποτε εθνικότητας που διαμένουν στην Κύπρο, ανεξάρτητα από τη νόμιμη ή μη παραμονή των γονιών τους στο νησί.
Αιτήσεις εγγραφής στα δημόσια νηπιαγωγεία μπορούν να υποβάλουν και παιδιά μικρότερης ηλικίας 3 – 4 8/12 χρόνων, (δηλαδή όσα παιδιά γεννήθηκαν από 1η Σεπτεμβρίου 2006).Η εγγραφή των παιδιών προδημοτικής ηλικίας (4 χρονών και 8 μηνών μέχρι 5 χρονών και 8 μηνών) θα γίνει στο νηπιαγωγείο της εκπαιδευτικής τους περιφέρειας ή, εκεί όπου δεν υπάρχει νηπιαγωγείο, στο πλησιέστερο με την κατοικία τους δημόσιο νηπιαγωγείο.Για τα παιδιά που γεννήθηκαν στην Κύπρο και θα εγγραφούν στο νηπιαγωγείο, απαιτείται να παρουσιαστεί επίσημο πιστοποιητικό γέννησης.
Για τα παιδιά που γεννήθηκαν εκτός Κύπρου, απαιτείται να παρουσιαστεί επίσημο πιστοποιητικό γέννησης από την αρμόδια Αρχή της χώρας στην οποία γεννήθηκαν. Το διαβατήριο γίνεται δεκτό ως επίσημο έγγραφο. Φωτοαντίγραφα των πιο πάνω εγγράφων γίνονται δεκτά, μόνο αν έχουν πιστοποιηθεί από αρμόδιο υπάλληλο.
Σε περίπτωση που οι γονείς, για οποιοδήποτε λόγο, δεν έχουν επίσημα έγγραφα τα παιδιά τους εγγράφονται αφού υποβάλουν όλες τις πληροφορίες που απαιτούνται για τη συμπλήρωση του μητρώου.
Επισύρεται η προσοχή όλων των ενδιαφερομένων γονιών ότι δεν θα υπάρξουν συμπληρωματικές εγγραφές στις αρχές Σεπτεμβρίου, με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Με βάση αυτή τη διαφοροποίηση, οι εγγραφές σε όλα τα δημόσια νηπιαγωγεία θα ολοκληρωθούν πριν τη λήξη της τρέχουσας σχολικής χρονιάς. Τονίζεται ότι όσοι γονείς παραλείψουν να εγγράψουν τα παιδιά τους, τα παιδιά αυτά θα εγγραφούν το Σεπτέμβριο 2009 στο πλησιέστερο νηπιαγωγείο, στο οποίο δεν θα δημιουργείται στεγαστικό πρόβλημα ή πρόβλημα στελέχωσης.
Ανακοίνωση Κίνησης Πολιτών Alert: Όλοι στο δρόμο για μια κοινωνία χωρίς βασανιστές
Η Κίνηση Πολιτών ALERT καλεί σε μαζική διαδήλωση κατά της αστυνομικής τρομοκρατίας και της αθωωτικής απόφασης του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λευκωσίας στην υπόθεση των 10 Αστυνομικών-Βασανιστών που ξυλοκόπησαν δύο φοιτητές το Δεκέμβριο του 2005.
Η διαδήλωση θα πραγματοποιεί στο κέντρο της Λευκωσία ξεκινώντας από την Πλατεία Ελευθερίας στις 11 π.μ.
Η αθώωση των 10 δεν αφορά μόνο τους συγκεκριμένους φοιτητές που κακοποιηθήκαν από την αστυνομία, μας αφορά όλους γιατί υπονομεύει τα πιο στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματά μας και καταρρακώνει κάθε έννοια δικαιοσύνης.
Οι κινητοποιήσεις μας είχαν ήδη ένα απτό αποτέλεσμα: τη συνέχιση της διαθεσιμότητας των 10 αστυνομικών.
Η διαδήλωση θα πραγματοποιεί στο κέντρο της Λευκωσία ξεκινώντας από την Πλατεία Ελευθερίας στις 11 π.μ.
Η αθώωση των 10 δεν αφορά μόνο τους συγκεκριμένους φοιτητές που κακοποιηθήκαν από την αστυνομία, μας αφορά όλους γιατί υπονομεύει τα πιο στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματά μας και καταρρακώνει κάθε έννοια δικαιοσύνης.
Οι κινητοποιήσεις μας είχαν ήδη ένα απτό αποτέλεσμα: τη συνέχιση της διαθεσιμότητας των 10 αστυνομικών.
Ζητούμε:
Τέρμα στην αστυνομική τρομοκρατία
Αποκάλυψη τώρα των μηχανισμών συγκάλυψης της συνομωσίας της Αστυνομίας
Τέρμα στο δικαστικό ξέπλυμα της αδικίας
Να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ένοχοι
Όχι στη «Δημοκρατία της Μπανάνας»: Δεν θα σταματήσουμε μέχρι να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη!
Κίνηση Πολιτών Alert
http://www.alertcy.wordpress.com/
http://us.mc654.mail.yahoo.com/mc/compose?to=alertcy@gmail.com
Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009
Στα ταμεία του κράτους, ένα σεβαστό πόσο, από τις στάσεις εργασίας
Ένα σεβαστό ποσό εξοικονόμησαν τα Ταμεία του κράτους, από τις στάσεις εργασίας που πραγματοποίησαν πρόσφατα οι εκπαιδευτικοί, διαμαρτυρόμενοι για τα συνεχιζόμενα κρούσματα βίας και παραβατικότητας στα σχολεία. Σύμφωνα με πληροφορίες του «Φ», συνολικά 6Ο.ΟΟΟ ευρώ αποκόπηκαν από τους μισθούς των δασκάλων και νηπιαγωγών και άλλες 6Ο.000 ευρώ περίπου από τους μισθούς των καθηγητών.Τα ποσά αυτά, αντιστοιχούν στις δυο μόλις ώρες που διάρκεσε η κάθε στάση εργασίας των διδασκόντων
Όσον αφορά στο αίτημα της ΠΟΕΔ,όπως το ποσό που θα προέλθει από τις μισθολογικές αποκοπές των δασκάλων εξαιτίας της στάσης εργασίας διατεθεί για την δημιουργία Κέντρων Ψυχικής Υγείας, αρμόδιος λειτουργός του Υπουργείου Παιδείας υπέδειξε ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο γιατί οι μισθοί των εκπαιδευτικών εμπίπτουν στο κεφάλαιο με τις τακτικές δαπάνες (του προϋπολογισμού) και ως εκ τούτου, τυχόν πλεόνασμα δεν επιτρέπεται να μεταφερθεί στις αναπτυξιακές δαπάνες.
Οι εκπαιδευτικοί πάντως, παρά τις αποκοπές στους μισθούς τους δεν μετανιώνουν για τις αποφάσεις τους και επισημαίνουν πως ήταν ο μόνος τρόπος για να στείλουν το μήνυμα στο Υπουργείο Παιδείας ότι πρέπει να προχωρήσει άμεσα στη λήψη μέτρων για αντιμετώπιση του φαινομένου.
Από την εφημερίδα ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Μαθήματα Ιστορίας : Μια Τ/Κ και μια Ε/Κ τάξη και ο "πόλεμος" για τα μαθήματα Κυπριακής Ιστορίας
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΦΑΚΕΛΟΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑΧΕΛΑ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ...
Μαθήματα Ιστορίας : Μια Τουρκοκυπριακή και μια Ελληνοκυπριακή τάξη και ο "πόλεμος" για τα μαθήματα Κυπριακής Ιστορίας -23/03/2009
Μαθήματα Ιστορίας : Μια Τουρκοκυπριακή και μια Ελληνοκυπριακή τάξη και ο "πόλεμος" για τα μαθήματα Κυπριακής Ιστορίας -23/03/2009
Τρίτη 24 Μαρτίου 2009
Παιδική μουσική παράσταση με τον Αντώνη Καφετζόπουλο
Μια ξεχωριστή από τις συνηθισμένες εκδήλωση προγραμματίζει για τον Απρίλιο το Γραφείο Αποφοίτων του Πανεπιστημίου Κύπρου. Στην Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου θα ξεδιπλωθεί η πρωτότυπη και αστεία ιστορία ενός μυστηριώδους ληστή, που γλιστρά τα βράδια στα παιδικά δωμάτια, κλέβει απ' τα παιδιά το γέλιο που τους περισσεύει και με αυτό παρασκευάζει ένα «άρωμα χαράς» για τα παιδιά που δεν είναι και τόσο τυχερά.Το παραμύθι αφηγείται με πολύ χιούμορ και ιδιαίτερο στυλ ο γνωστός ηθοποιός Αντώνης Καφετζόπουλος, ενώ η περιγραφή της ευφάνταστης ιστορίας πλαισιώνεται από απλές αλλά σπιρτόζικες μελωδίες και τραγούδια που εκτελούνται ζωντανά στη σκηνή από επαγγελματίες μουσικούς.
Ο Γαργαληστής είναι ένα μουσικό παραμύθι για παιδιά αλλά και τους γονείς τους μιας και το κείμενο, η μουσική και οι στίχοι του δημιουργού, Δημήτρη Μπασλάμ, είναι απολαυστικά κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον μικρών και μεγάλων από την αρχή μέχρι το τέλος της παράστασης.
Η παράσταση θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Κύπρου το Σάββατο, 11 Απριλίου 2009, στις 17:00. Είναι απαραίτητη η έγκαιρη τηλεφωνική κράτηση, λόγω του περιορισμένου αριθμού θέσεων, στο τηλέφωνο 22894347.
Το Σάββατο 28 Μαρτίου και Ώρα 20:30 - Όλα τα Φώτα Κλειστά.
Μερικές ημέρες μας χωρίζουν(Σάββατο 28 Μαρτίου 2009, 20:30) από την ώρα που ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι θα κλείσουν τα φώτα τους για μια ώρα και θα στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα στους ηγέτες του κόσμου για την ανάγκη άμεσης δράσης ενάντια στην αλλαγή του κλίματος.
Το Σάββατο 28 Μαρτίου αποτελεί μια καλή ευκαιρία να δείξουμε πόσο συνειδητοποιημένοι είμαστε στα θέματα που αφορούν το περιβάλλον. Μια απλή κίνηση, που όμως αποτελεί ένα ενθαρρυντικό βήμα για το μέλλον! Μια συλλογική προσπάθεια, μια απόδειξη πως μπορούμε να δράσουμε σε οικουμενικό επίπεδο! Μια ώρα με σβηστά φώτα, μόνο αυτό χρειάζεται. Αναμφίβολα, δεν θα ισχυριστούμε ότι με μια τέτοια πρωτοβουλία θα μπορέσει ο πλανήτης να σωθεί. Δεν κυνηγάμε χίμαιρες! Όμως μπορούμε με αυτόν τον τρόπο να δώσουμε ένα μήνυμα ηχηρό, να δηλώσουμε ένα δυναμικό «παρών» ενάντια στην υπερθέρμανση του πλανήτη, φαινόμενο που μας βασανίζει το τελευταίο διάστημα. Το βράδυ λοιπόν του Σαββάτου 28 Μάρτη, ας γίνει η αφορμή για την ευαισθητοποίηση και την κινητοποίηση όλων μας. Ας προσπαθήσουμε να πετύχουμε την εξυγίανση των περιβαλλοντικών μας συνθηκών. Ας λειτουργήσουμε συνειδητά, κλείνοντας τους διακόπτες για μία μόνο ώρα. Μη μείνουμε στον «ωχαδερφισμό» που μας διακατέχει τις περισσότερες φορές. Η αδράνεια δεν είναι η καλύτερη επιλογή που έχουμε. Ας δοκιμάσουμε και μια φορά την άλλη λύση, δε θα χάσουμε και πολλά. Αντίθετα, θα συμβάλουμε κι εμείς στην προσπάθεια εξοικονόμησης ενέργειας με μια ανέξοδη και απλή κίνηση. Δε χρειάζεται να περιμένουμε να κινητοποιηθεί η επίσημη Πολιτεία και οι αρμόδιοι φορείς. Αυτή θα είναι μια κίνηση όλων μας, μια κίνηση πολιτών αποφασισμένων να αναλάβουν δράση σήμερα, προκειμένου να διασφαλίσουν το αύριο. Σάββατο 28 Μαρτίου, 20:30 το βράδυ, για 1 ώρα... Κλείνουμε φώτα... Ανοίγουμε παράθυρο ελπίδας, ευθύνης και πρωτοβουλίας για εμάς, για τον τόπο μας, για τον κόσμο μας!
Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009
“Ο ΤΟΙΧΟΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ”,του Λεωνίδα Μαλένη
Ακόμα μια προσφορά της Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών και του Σατιρικού Θεάτρου για τους εκπαιδευτικούς.
Το Σατιρικό Θέατρο θα ανεβάσει στις 26 Μαρτίου, ημέρα Πέμπτη,στις 8.30 μ.μ. το έργο του Λεωνίδα Μαλένη “Ο ΤΟΙΧΟΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ” σε σκηνοθεσία Δέσποινας Μπεμπεδέλη.
Πριν από την πρεμιέρα το Σατιρικό Θέατρο θα τιμήσει, με την ευκαιρία της Ημέρας του Θεάτρου, τους Τουρκοκύπριους ηθοποιούς Γιασάρ Ερσόϊ, Γιουτζιέλ Κιοσέογλου, Ερόλ Ρεφίκογλου, Ισιήν Τζιεμ και Οσμάν Αλκάς, για την πολύχρονη προσφορά τους στο Τουρκοκυπριακό Θέατρο και για την συμβολή τους στην καλλιέργεια κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης και συνεργασίας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Πριν από την παράσταση θα γίνει σύντομη τελετή με ομιλία από τον Κώστα Καυκαρίδη, Διευθυντή του Πολιτιστικού Κέντρου Βλαδίμηρος Καυκαρίδης και θα προβληθεί 10λεπτη ταινία με παραστάσεις που έλαβαν μέρος οι τιμώμενοι ηθοποιοί.
Μετά την παράσταση θα ακολουθήσει δεξίωση
Με την ευκαιρία της ΗΜΕΡΑΣ ΘΕΑΤΡΟΥ, η είσοδος για την πρεμιέρα του έργου “Ο ΤΟΙΧΟΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ” είναι ελεύθερη για όσους δασκάλους επιθυμούν να παρακολουθήσουν την παράσταση, μια προσφορά του Σατιρικού Θεάτρου και της Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών. Όσοι επιθυμούν να παρακολουθήσουν την πρεμιέρα πρέπει να κάνουν κράτηση στα τηλέφωνα 22421609 και 22312940.
Πριν από την πρεμιέρα το Σατιρικό Θέατρο θα τιμήσει, με την ευκαιρία της Ημέρας του Θεάτρου, τους Τουρκοκύπριους ηθοποιούς Γιασάρ Ερσόϊ, Γιουτζιέλ Κιοσέογλου, Ερόλ Ρεφίκογλου, Ισιήν Τζιεμ και Οσμάν Αλκάς, για την πολύχρονη προσφορά τους στο Τουρκοκυπριακό Θέατρο και για την συμβολή τους στην καλλιέργεια κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης και συνεργασίας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Πριν από την παράσταση θα γίνει σύντομη τελετή με ομιλία από τον Κώστα Καυκαρίδη, Διευθυντή του Πολιτιστικού Κέντρου Βλαδίμηρος Καυκαρίδης και θα προβληθεί 10λεπτη ταινία με παραστάσεις που έλαβαν μέρος οι τιμώμενοι ηθοποιοί.
Μετά την παράσταση θα ακολουθήσει δεξίωση
Με την ευκαιρία της ΗΜΕΡΑΣ ΘΕΑΤΡΟΥ, η είσοδος για την πρεμιέρα του έργου “Ο ΤΟΙΧΟΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ” είναι ελεύθερη για όσους δασκάλους επιθυμούν να παρακολουθήσουν την παράσταση, μια προσφορά του Σατιρικού Θεάτρου και της Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών. Όσοι επιθυμούν να παρακολουθήσουν την πρεμιέρα πρέπει να κάνουν κράτηση στα τηλέφωνα 22421609 και 22312940.
“Ο ΤΟΙΧΟΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ” του Λεωνίδα Μαλένη είναι μια τολμηρή, πικρή κοινωνική σάτιρα, όπου μέσα από την προσπάθεια της άρχουσας τάξης να κρατήσει τα κλειδιά της εξουσίας, αποκαλύπτεται ένας αδίσταχτος μηχανισμός που δεν ανέχεται τις ήττες. Κεντρικός χαρακτήρας του έργου η Ισμήνη Ευτυχούντος, μια δυνατή κυρία, που βάζει τα συμφέροντα της οικογένειάς της πάνω απ’ όλα και πιστεύει πως ξέρει να ελέγχει πρόσωπα και πράγματα, ως την στιγμή που διαπιστώνει πως υποδουλώνεται στις ίδιες τις μεθόδους της. Αλλά και τότε δεν τα βάζει κάτω, όπως δεν τα βάζει κάτω και το κάθε αδίστακτο κατεστημένο με μακριά χέρια και μεγάλο στόμα. Ο Τοίχος γύρω από τον Παράδεισο είναι ο τοίχος που η άρχουσα τάξη έκτισε με την εντύπωση ή την πεποίθηση πως με τον τρόπο αυτό προστατεύει τα συμφέροντά της. Αδίστακτη, εφευρετική, ευφάνταστη χρησιμοποιεί κάθε μέσο που της προσφέρεται, ακόμα και το έγκλημα, για να περιφρουρεί τα κεκτημένα της και ν’ αυξάνει τα κάθε λογής κέρδη της, δημιουργώντας παράλληλα και τους κλώνους της για τη διαιώνιση της βασιλείας της. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα ακόμα και η καρδιά φοράει στολή μάχης.
Το έργο είναι μια πικρή σάτιρα που προσεγγίζει το θέμα αδίστακτα, όπως αδίστακτοι είναι και οι ήρωές του, μ’ επικεφαλής την Ισμήνη Ευτυχούντος, που ως τα βαθειά της γερατειά επιμένει να συντηρεί όλα όσα κρίνει πως συνιστούν την “ανωτερότητα” της και το δικαίωμά της, όπως πιστεύει, να αναμένει υποταγή και σεβασμό απ’ τους άλλους που η μοίρα τους έταξε έξω από τον τοίχο που περιβάλλει τον παράδεισο. Το έργο είναι ακατάλληλο για ανώριμους…
Η σκηνοθεσία είναι της Δέσποινας Μπεμπεδέλη, τα σκηνικά του Μίκη Λοίζου, τα κοστούμια του Κώστα Καυκαρίδη και η μουσική του Σάββα Σάββα.
Παίζουν οι ηθοποιοί: Δέσποινα Μπεμπεδέλη, Πόπη Αβραάμ. Σπύρος Γεωργίου, Ξένια Μιχαήλ
Στο δρόμο οι πολίτες ζητούν μια κοινωνία χωρίς βασανιστές
Το Σάββατο 21/3 βρέθηκαν στα σκαλιά της Φανερωμένης εκατοντάδες πολίτες συνεχίζοντας τις αντιδράσεις στην αθωωτική απόφαση του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λευκωσίας στην υπόθεση των 10 αστυνομικών που ξυλοφόρτωσαν και κακοποίησαν 2 φοιτητές το Δεκέμβριο του 2005.
Το έγκλημα που δεν παραδέχεται το δικαστήριο δεν αφορά πλέον μόνο τους δύο φοιτητές αλλά όλη την κοινωνία.
Κι αυτό γιατί η αστυνομική βία τώρα αποκτά νομικό έρεισμα και αυθεντία αλλά όχι κοινωνική αποδοχή.
Μέσα από μια πραγματικά αυθόρμητη συζήτηση συμπολίτες μας με τα παιδιά τους, ηλικιωμένοι, νεολαίοι, άνθρωποι των τεχνών και των γραμμάτων, δικηγόροι ονομάστηκαν σε κίνηση πολιτών Alert με σύμβολο τους τη σφυρίχτρα.
Σκοπός της κίνησης είναι η δραστηριοποίηση των πολιτών απέναντι στη βία της αστυνομίας, στα άνομα σχέδια του κράτους που καταπατούν κάθε ανθρώπινο δικαίωμα και προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλες οι ελπίδες για μια πιο δίκαιη κοινωνία βρίσκονται σε σώματα ασφαλείας με ένστολους βασανιστές.
Μέσα από την συζήτηση αποφασίστηκαν οι επόμενες δράσεις. Η συνάντηση έκλεισε με πορεία από τη Λήδρας προς τον Αστυνομικό Σταθμό της Λυκαβηττού και πίσω στην Φανερωμένη.
Επόμενες Δράσης της Κίνησης:
Δευτέρα 23/3/09 (Σήμερα) και ώρα 12.30 διαμαρτυρία μπροστά στα δικαστήρια Λευκωσίας.
Τρίτη 24/3/09 και ώρα 18.00 οργάνωση συναυλίας και ενημέρωσης στο πάρκινγκ του ΟΧΙ στη Λευκωσία. Θα προηγηθεί προσυγκέντρωση στην πλατεία Ελευθερίας στις 17.30 και συμβολική πορεία προς το χώρο της συναυλίας.
Σαββάτο 28/3/09 και ώρα 11.00 συγκέντρωση στην Πλατεία Ελευθερίας και πορεία στο κέντρο της πόλης.
Θα είμαστε όλοι εκεί για να μην είμαστε τα αυριανά θύματα!
Ζητούμε:
Να συνεχιστεί η διαθεσιμότητα
Αποκάλυψη τώρα των μηχανισμών συγκάλυψης της συνομωσίας της Αστυνομίας
Να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι 10 αστυνομικοί
Τέρμα στην αστυνομική τρομοκρατία
Δεν θα σταματήσουμε μέχρι να αποκατασταθεί η φυσική δικαιοσύνη!
Κίνηση Πολιτών Alert
www.alertcy.wordpress.com
Επιτυχημένη η στάση εργασίας της ΠΟΕΔ
Η ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ χαιρετίζει το γεγονός ότι η στάση εργασίας των Δασκάλων και Νηπιαγωγών έγινε σήμερα Δευτέρα 23 Μαρτίου με καθολική συμμετοχή. Το σοβαρότατο κρούσμα της άσκησης βίας κατά συναδέλφου έπρεπε να αντιμετωπιστεί δυναμικά από όλους μας και έτσι έγινε. Αν, ακόμα, το Δ.Σ. της ΠΟΕΔ έκανε αποδεκτή την εισήγηση της Κίνησής μας και για επαρχιακές συνελεύσεις την ώρα της στάσης, το μήνυμα που θα δίναμε θα ήταν ακόμα πιο πειστικό και, από την άλλη, ο κάθε συνάδελφος ξεχωριστά θα είχε πιο άμεση συμμετοχή.
Τέτοια επεισόδια και άλλα περιστατικά βίας και παραβατικότητας στα σχολεία μας πλήττουν το δημόσιο σχολείο και πρώτιστα βέβαια τα παιδιά. Αυτό, πρέπει, όλοι οι φορείς που εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία να το κατανοήσουν και, ανάλογα, να αναλάβουν το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί. Η Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση που είναι σε εξέλιξη πρέπει να καταστεί υπόθεση όλων. Τα μέτρα που ήδη εξάγγειλε το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να προχωρήσουν άμεσα και αποφασιστικά και να τύχουν στήριξης από όλους, όπως στήριξης πρέπει να τύχει και ο μάχιμος εκπαιδευτικός της τάξης, για να μπορέσει να επιτελέσει το έργο του που ολοένα δυσκολεύει.
Θα πρέπει επίσης κάποιοι κύκλοι να σταματήσουν την στείρα αντιπολίτευση που ασκούν ακόμα και για τα θετικά βήματα που γίνονται και να τα βλέπουν όλα μαύρα, γιατί δεν προσφέρουν απολύτως τίποτε στο στόχο της αναβάθμισης της Εκπαίδευσης του δημόσιου σχολείου. Ειδικά τα προβλήματα νεανικής παραβατικότητας και βίας δεν έχουν τη ρίζα τους στο σχολείο. Είναι κοινωνικό φαινόμενο και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Εμείς, ως προοδευτικοί δάσκαλοι θα αγωνιζόμαστε για να προσφέρουμε στα παιδιά μας, στη μελλοντική γενιά της πατρίδας μας, αυτό που πρέπει. Ολοι πρέπει να στηρίξουν την καθημερινή προσπάθεια και αγώνα των εκπαιδευτικών. Και το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να ανταποκριθεί και όλοι οι άλλοι φορείς, ιδιαίτερα βέβαια οι γονείς, θα πρέπει να συνταυτιστούν μαζί μας και όχι να μας αντιμάχονται, γιατί με τέτοια στάση προσφέρουν χείριστη υπηρεσία στην Παιδεία και κύρια στα παιδιά τους.
Λάζαρος Αβραάμ, Πρόεδρος Προοδευτικής
Κυριακή 22 Μαρτίου 2009
43 νέα σχολεία υπό ανέγερση
Οι σχολικές εγκαταστάσεις αναβαθμίζονται σε όλες τις βαθμίδες της δημόσιας εκπαίδευσης.
Ο αριθμός των σχολικών κτιρίων είναι σημαντικός για τη σωστή λειτουργία της εκπαίδευσης και οι κτιριακές τους εγκαταστάσεις αποτελούν παράλληλα, τον καθρέφτη της Παιδείας μας. Τα προηγούμενα χρόνια το μεγαλύτερο πρόβλημα της εκπαίδευσης ήταν η σαρδελοποίηση των μαθητών σε σχολεία μαμούθ. Σήμερα μιλάμε για μια αισθητά βελτιωμένη κατάσταση από τα προηγούμενα χρόνια και αύριο θα μιλάμε για ένα σχολείο σε κάθε γειτονιά, γιατί πρόθεση της κυβέρνησης και του Υπουργείου Παιδείας είναι η ανέγερση νέων σχολείων, καθώς και η ποιοτική αναβάθμιση των κτιρίων. Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του προγράμματος κτιριακής ανάπτυξης σχολικών κτιρίων του Υπουργείου Παιδείας, αναμένεται να λειτουργήσουν μέσα στα επόμενα χρόνια 43 σχολεία όλων των βαθμίδων. Κάποια από αυτά τα κτίρια βρίσκονται στο τελικό στάδιο ανέγερσης, κάποια άλλα στο στάδιο της εξεύρεσης χώρου και άλλα βρίσκονται στο στάδιο του σχεδιασμού και της ανέγερσης. Πιο συγκεκριμένα, προωθήθηκε η ανέγερση 17 νέων νηπιαγωγείων, 14 δημοτικών σχολείων και ενός ειδικού σχολείου (Ειδικό Σχολείο Αποστόλου Παύλου στην Πάφο) στη Δημοτική Εκπαίδευση και 11 σχολείων στη Μέση Γενική Εκπαίδευση. Με την ολοκλήρωση του προγράμματος κτιριακής ανάπτυξης σχολικών κτιρίων του Υπουργείου Παιδείας αναμένεται να αντιμετωπιστούν τα πιο σοβαρά στεγαστικά προβλήματα και να επιτευχθεί η αποσυμφόρηση των μεγάλων, σε αριθμό μαθητών, σχολείων.
Σάββατο 21 Μαρτίου 2009
Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821
Του Μιχάλη Μιχαήλ http://mihalismihail.blogspot.com/
Μερικές σκέψεις θα καταθέσω σε αυτή την ανάρτηση.
* * *
Η επανάσταση του 1821 δεν έχει μία ανάγνωση. Έχει πολλές πτυχές που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όταν αναφερόμαστε σε αυτήν.
- Ήταν εθνική επανάσταση, δεν ήταν όμως μόνο εθνική επανάσταση.
- Ήταν απελευθερωτική, δεν ήταν όμως μόνο απελευθερωτική.
- Ήταν και κοινωνική, δεν ήταν όμως μόνο κοινωνική.
Ήταν ένας συνδυασμός όλων αυτών και αυτό δεν πρέπει να το παραβλέπουμε. Και μια επανάσταση για να είναι επανάσταση με τη σωστή έννοια του όρου, πρέπει να καλύπτει αυτές τις τρεις βασικές προϋποθέσεις. Ελάχιστοι δίνουν σημασία στον κοινωνικό χαρακτήρα της επανάστασης. Ίσως να μη βολεύει κιόλας, διότι πώς θα ρίξουμε μετά τις ευθύνες για τις δολοφονίες αγωνιστών, για τις εμφύλιες διαμάχες και τις φυλακίσεις στην έρμη τη… διχόνοια;
Είτε μας αρέσει, λοιπόν, είτε όχι, η επανάσταση είχε και τον κοινωνικό της χαρακτήρα.
Ένα χαρακτήρα που εκφράστηκε κυρίως από τους κύκλους των Διαφωτιστών με πρώτιστο τον Ρήγα Φεραίο.
Λίγο πριν το έτος 1800 και την έναρξη του 19ου αιώνα κυκλοφορεί στα Βαλκάνια το λεγόμενο «Σύνταγμα του Ρήγα», με το οποίο προβάλλει ένα τύπο άμεσης δημοκρατίας που στηρίζεται στις αντιλήψεις του Γάλλου Διαφωτιστή Ρουσό.
Τα κύτταρα της Δημοκρατίας του είναι οι «τοπικές συναθροίσεις των πολιτών». Καμία θέση για οποιαδήποτε «επικρατούσα θρησκεία» δεν προβλέπεται στο σύνταγμα του Ρήγα. Ούτε λέξη για χριστιανισμό και ορθοδοξία!
«Η Ελληνική Δημοκρατία (...) δεν θεωρεί τας διαφοράς των λατρειών με εχθρικόν μάτι» (…) «Ο αυτοκράτωρ λαός είναι όλοι οι κάτοικοι του βασιλείου τούτου, χωρίς εξαίρεσιν θρησκείας και διαλέκτου, Έλληνες, Βούλγαροι, Αλβανοί, Βλάχοι, Αρμένηδες, Τούρκοι και κάθε άλλο είδος γενεάς». Αυτό απαντά σε πολλά απ’ όσα λέγονται από πλευράς κυρίως των εθνικιστικών κύκλων που θέλουν να βλέπουν μόνο την… εθνική πτυχή.
Σημειώνω με αυτή την ευκαιρία ότι και ο Κυριάκος Μάτσης κατέγραφε το 1958 κάτι ανάλογο για την Κύπρο.
"Να γιατί δεν νοιάζομαι αν τη γη αυτή τη ζουν Τούρκοι για Έλληνες, Εβραίοι για ... Εκείνο που 'χει αξία είναι να τη ζουν αυτοί που την ποτίζουν με τον ιδρώτα τους και να περπατούν πάνω της ελεύθεροι, διαφέντευες της, κυρίαρχοί της. Ν' αναπνέουν περήφανοι τον αέρα της που να 'ναι αέρας δροσιάς, ομορφιάς, λεβεντοσύνης. Όχι πνίχτης".
Οι αρχές του Ρήγα βρήκαν σφόδρα αντίθετη την επίσημη Εκκλησία και τα γραπτά του αντιμετωπίζονταν εχθρικά από τον ορθόδοξο εκκλησιαστικό μηχανισμό, ο οποίος υπηρετούσε ασμένως και σταθερά τους Οθωμανούς.
Το έτος 1798, ο πατριάρχης Γρηγόριος Ε', αργότερα θύμα ο ίδιος της οθωμανικής εξουσίας, αλλά τότε ακόμα υπερασπιστής και εγγυητής της υποταγής των ραγιάδων στους Οθωμανούς, με εγκύκλιό του προς τους ορθοδόξους αρχιερείς εφιστά την προσοχή για τον «κίνδυνο» από την κυκλοφορία του «Συντάγματος του Ρήγα».
Γράφει στο ποίμνιο ότι να επαγρυπνεί σε όλα τα μέρη και «με ακριβείς ερεύνας και εξετάσεις, όταν εμφανισθή τοιούτον σύνταγμα, ως άνωθεν, εις τύπον ή χειρόγραφον, να συνάξης πάντα τα διασπειρόμενα, και να τα εξαποστέλλης εις ημάς».
Καλεί μάλιστα τον κόσμο να μη αμελήσει «εις την τοιαύτην ποιμαντικήν και άγρυπνόν σου ταύτην αρχιερατικήν επιστασίαν», διότι αν αμελήσει, αποδεικνύει τον εαυτό του «ανίκανον, και του ποιμαντικού χρέους ελλειπέστατον και αγρήγορον, και εκ τούτου υποπίπτει εις ανυποληψίαν και ποινήν παρά Θεού και της εκκλησίας εξ αποφάσεως».
Ήδη τον Ιούλιο 1797 ο Σουλτάνος είχε στείλει εντολή στον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε', με την οποία του ζητούσε «να διδάσκη πάντας τους βασιλικούς ραγιάδες τα της υπακοής των χρέη» και να καταδίδει «τους εναντία πράττοντας» ώστε να τιμωρηθούν. Αυτές ακριβώς τις εντολές υλοποιούσε ο Γρηγόριος και όταν διαπιστώθηκε αργότερα από την οθωμανική εξουσία ότι δεν ήταν σε θέση να εκτελέσει σωστά τα καθήκοντα που του ανατέθηκαν, δολοφονήθηκε προς παραδειγματισμό.
Πολλοί από τους επαναστάτες είχαν επηρεαστεί από τα γαλλικά δεδομένα. Ακόμα και ο αγράμματος – όπως αποκαλεί τον εαυτό του – Κολοκοτρώνης κάνει σαφή αναφορά σε αυτό:
«Η Γαλλική επανάστασις και ο Ναπολέων έκαμε, κατά την γνώμη μου, να ανοίξουν τα μάτια του κόσμου. Πρωτήτερα τα έθνη δεν εγνωρίζοντο, τους βασιλείς τους ενόμιζον ως θεούς της γη, και ότι και αν έκαμναν, το έλεγαν καλά καμώμενον.
Υπήρχαν βεβαίως και εκείνοι που λόγω θέσης ήταν εναντίον της επανάστασης, αλλά μη μπορώντας να την σταματήσουν, φρόντιζαν να την οδηγήσουν σε άλλη κατάκηξη, ώστε να μη θιγούν τα συμφέροντα τους. Πρέπει ωστόσο να αναγνωριστεί ότι στην υπόδουλη Ελλάδα δεν ήταν διασφαλισμένη η περιουσία και η ζωή κανενός, όσο πλούσιος και δυνατός κι' αν ήταν.
Ο κοτζάμπασης Σωτήρης Χαραλάμπης στις παραμονές του ξεσηκωμού γράφει:
«Ο ραγιάς, άμα πάρει τ' άρματα, δε θα μας ακούει πια. Και τότε θα πέσουμε στα χέρια εκείνων που δεν μπορούν να κρατήσουν πιρούνι για να φάνε».
Η επανάσταση, λοιπόν, ξεκίνησε από τα φτωχά λαϊκά στρώματα παρασύροντας στη συνέχεια το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού.
Ας σταθούμε λίγο σε αυτό, διότι είναι μια πτυχή που επιμελώς παραλείπεται.
Η Οθωμανοκρατία εξέθρεψε κοινωνικές τάξεις με συγκρουόμενα και ανταγωνιστικά συμφέροντα, εκμετάλλευση και καταπίεση. Πρωτοπόρα της Επανάστασης του 1821 ήταν η ανερχόμενη, προοδευτική εμπορική τάξη, ραχοκοκαλιά τα αγροτικά στρώματα, οι βιοτέχνες, οι εργάτες της πόλης και οπλισμένο χέρι οι κλέφτες, είχε απέναντί της τον στρατιωτικό μηχανισμό της Τουρκίας, το ντόπιο κατεστημένο και τον ανώτερο κλήρο, αλλά και τις μεγάλες δυνάμεις που ήθελαν να λυθεί το Ανατολικό Ζήτημα σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα.
Η ανερχόμενη αστική εμπορική τάξη, η ισχυρή επίδραση των ιδεών της Γαλλικής Επανάστασης, η βαριά φορολογία στα φτωχά αγροτικά, λαϊκά στρώματα από το οθωμανικό κράτος, ήταν τα στοιχεία που δημιουργούν το υπόβαθρο της Επανάστασης.
«Η προστασία της οθωμανικής κυβερνήσεως», γράφει ο ιστορικός Φίνλεϊ, «δημιούργησε μια ελληνική αριστοκρατία διοικητικών οργάνων και φοροεισπρακτόρων (...) Η ηθική και πολιτική θέση τούτης της τάξης αποδόθηκε άριστα με την ονομασία τους σαν είδος «χριστιανών Τούρκων».Τελείως εχθρική ήταν και η στάση της επίσημης Εκκλησίας. Γι' αυτό, όταν ακούμε ότι «η εκκλησία ηγήθηκε του απελευθερωτικού αγώνα κατά των Οθωμανών» αρκεί, αντί άλλων επιχειρημάτων, να διαβάζουμε φωναχτά το περιεχόμενο των σχετικών πατριαρχικών εγκυκλίων και άλλων αναφορών.
- Να διαβάζουμε φωναχτά τον αφορισμό της επανάστασης από την εκκλησιαστική ιεραρχία με επικεφαλής τον Γρηγόριο Ε’, στον οποίο οι επαναστάτες αποκαλούνται τέρατα άψυχα, αλαζόνες, αχάριστοι, δοξομανείς, ματαιόφρονες, κακοήθεις, ανόητοι και κακοποιοί!!!
- Να διαβάζουμε φωναχτά τους δύο αφορισμούς που υπέστησαν οι Σουλιώτες τον Δεκέμβριο του 1820 και τον Γενάρη του 1821, σύμφωνα με τον ιστορικό της εκκλησίας Χρυσόστομο Παπαδόπουλο και την Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια τόμ. Η, σελ.724).
- Να διαβάζουμε την σφοδρή εγκύκλιο που έστειλε ο Γρηγόριος το 1806 προς τους μητροπολίτες συνιστά πλήρη υποταγή στον σουλτάνο και καταδίωξη μέχρι εξόντωσης των οπλαρχηγών.
- Να μαθαίνουμε για τον αφορισμό του Αδαμάντιου Κοραή αλλά και για την αναφορά του ίδιου του Κολοκοτρώνη ότι «αφοριστικό έρχεται του Πατριάρχη».
- Να μαθαίνουμε και για τον Δεσπότη της Άρτας Πορφύριο που ίδρυσε τάγμα από μισθοφόρους για να καταστείλει την επανάσταση, αφορίζοντας ταυτόχρονα τους επαναστάτες.
- Να μαθαίνουμε ακόμα ότι οι καλόγεροι του μοναστηριού του Σέκου είχαν καταδώσει στους Τούρκους τον Γιωργάκη Ολύμπιο και ότι καλόγεροι ήταν οι προδότες του Κατσαντώνη που στη συνέχεια εκτελέστηκε.
- Να λαμβάνουμε υπόψη τον Κολοκοτρώνη που γράφει ότι ο αδελφός του Γιάννης κατέφυγε στο μοναστήρι της Αιγιαλούς και ότι «… του έδωκε ένας καλόγερος φαγί και έπειτα επήγε, έδωκεν είδηση εις τους Τούρκους, επήγαν, τον επολιόρκησαν εις τον Λινόν και τον εσκότωσαν…».
- Να λαμβάνουμε υπόψη και την αναφορά του αρχιμανδρίτη Άνθιμου Γαζή στα «Προλεγόμενα Ελληνικής Βιβλιοθήκης» σελ. 14: «Ασφαλισμένοι εις τας μονάς, εκνευρισμένοι από την οκνηρίαν, ετρέφοντο από τους ιδρώτας των πτωχών κοσμικών τους οποίους με τας δεισιδαιμονίας των επλανούσαν. Επάσχιζον με κάθε τρόπον να ερημώσουν τας πόλεις προξενούντες όσον τάχος φθοράν εις το γένος…».
Και επειδή κάποιοι αντιτάσσουν ότι οι αφορισμοί και όλα όσα ανάφερα ήταν μια αναγκαστική ενέργεια για να προστατευθεί ο λαός και ότι η Εκκλησία στήριξε στην πραγματικότητα την επανάσταση, κλείνω με τρία ερωτήματα που παρακαλώ τον καθένα σας να απαντήσει.
1. Γιατί μέχρι σήμερα δεν έχουν αρθεί οι αφορισμοί από το Οικουμενικό Πατριαρχείο;
2. Γιατί ενώ ο Γρηγόριος ο Ε’ έχει κηρυχθεί οσιομάρτυρας, δεν ίσχυσε το ίδιο για τον Παπαφλέσσα και τον Διάκο αλλά και τον Ησαΐα Σαλόνων και άλλους ιερείς που έλαβαν
ενεργό μέρος στην επανάσταση;
3. Γιατί επί Χριστόδουλου η Ιερά Σύνοδος της Ελλάδας απέρριψε αίτημα για… αποκατάσταση του Παπαφλέσσα και του Διάκου;
Ιδού ακόμα μια (πρόσφατη) επιβεβαίωση των όσων λέχθηκαν…
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ
Ο κοινωνικός χαρακτήρας του ξεσηκωμού φαίνεται ξεκάθαρα και μέσα από το σημαντικό βιβλίο: «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ» που καλώ όλους να διαβάσετε.
Ιδού ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα για το πώς ονειρεύονταν οι πρωτεργάτες το ελληνικό κράτος:
«Ας μάθουν λοιπόν όλοι οί πτωχοί πατέρες, ότι ύπό τής νομαρχίας καθείς ήμπορεί νά ζήση καλά, καί χωρίς νά είναι πλούσιος. Οί νόμοι προβλέπουν είς τούς μή έχοντας. Τά τέκνα όλων είναι τής πατρίδος τέκνα, καί αύτή τά άνατρέφει, τά γυμνάζει, καί τά προκόπτει, διά τούτο καί αύτά τήν άγαπώσι διά εύγνωμοσύνην, καί διά τούτο, τέλος πάντων, προτιμάται αύτή ή διοίκησις, ή όποία όχι μόνον δέν έχει τά κακά, όπού φυλάττουσιν αί άλλαι, άλλά καί πλημμερεί άπό καλά, καλά έπιθυμητά, ώφέλιμα, καί άναγκαία. Ποίος δέν καταλαμβάνει τώρα, άδελφοί μου, ότι είς τήν νομαρχίαν μόνον εύρίσκεται ή εύτυχία μας, καί ότι ή έλευθερία καί ή όμοιότης είναι τά πρώτα καί κύρια μέσα τής άνθρωπίνης εύδαιμονίας; Βέβαια, ούδείς. Πολλοί όμως, άν καί καταλαμβάνουσι, ότι καλόν πράγμα είναι ή έλευθερία, δέν ήμπορούσι νά καταλάβωσι, μέ τήν ίδίαν εύκολίαν, πόσον άναγκαία είναι είς τόν άνθρωπον. Καί διά τούτο, σάς παρακαλώ νά μέ άκροασθήτε».
Η απελευθέρωση, λοιπόν, δεν τελείωνε με την απαλλαγή από τον κατακτητή. Δεν ολοκληρωνόταν χωρίς την ύπαρξη και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ιδού και η άποψη της «Ελληνικής Νομαρχίας» για τον κλήρο και την άρχουσα (χριστιανική) τάξη:
«Οί ίερείς, άγαπητοί μου, φυλάττοντες ένα σκοπόν καθόλου διάφορον, άπό τούς λοιπούς συμπολίτας, πάντοτε έπροσπάθησαν, μέ τό μέσον τής θεότητος, νά καταδυναστεύσουν τούς συμπολίτας των, καθώς μέχρι τής σήμερον, μέ τήν άμάθειαν καί κακομάθησιν έπέτυχον τού σκοπού των. Αύτοί, καλύπτοντες μέ τίτλον άγιότητος τά πλέον φανερά ψεύματα, έγέμισαν τούς άδυνάτους νόας τού λαού άπό μίαν τοσαύτην δεισιδαιμονίαν, ώστε όπού, άντί νά όνομάσουν ψεύμα τό άδύνατον, τό όνομάζουν άγιον, καί ούτως άδιστάκτως πιστεύουσιν είς κάθε τους λόγον, ούτε τολμούσι νά έξετάσωσι τό παραμικρόν, μάλιστα δέ τούς είναι έμποδισμένον. 'Οσα έπρεπεν όμως νά είπή τινάς δι' αύτήν τήν κλάσιν, ή συντομία τού παρόντος μου λόγου μού τά έμποδίζει. Καί μόνον άφήνω νά στοχασθή καθείς, ότι τόσον πλήθος άργών καί άμαθών άνθρώπων, όπού ζώσι, τρυφούσι, καί πλουτίζουσι άπό τούς κόπους τών λοιπών, πόσον μεγαλείτερον είναι, άπ' όλα τά βάρη μιάς ύποδουλωμένης πολιτείας, καί πόσον βοηθεί τήν τυραννίαν τοιαύτη κλάσις, ούσαι καί αί δύο δυνάμεις ίδεαστικαί καί άνύπαρκτοι».
«Άλλά, τί νά σάς είπώ διά τήν άλλην κλάσιν, τών όλιγάρχων λέγω, τών λεγομένων εύγενών; Αύτοί νομίζουσι τόν έαυτόν τους τόσον διαφορετικόν άπό τούς λοιπούς άνθρώπους, όπού μόλις καταδέχονται νά τούς άκούουν, χωρίς νά τούς άποκρίνωνται, ούτε ποτέ νά τούς συναναστρέφωνται. Αύτοί, ώ 'Ελληνες, κατέχουσιν είς τάς χείρας των όλα τά καθολικά καί άληθή πλούτη τής έπικρατείας, ήτοι τά χωράφια, άμπέλια, καί όλόκληρα χωρία, τά όποία ένοικιάζουσι πρός τόν λαόν, είς τρόπον, όπού ό λαός είναι σχεδόν δούλος μισθωτός άπό αύτούς, καί δουλεύει διά τό κέρδος αύτών. 'Αφήνοντας κατά μέρος τό πλήθος τών έλαττωμάτων, όπού χαρακτηρίζει αύτήν τήν μιαράν κλάσιν, ή σκληρότης, βέβαια, είς αύτούς είναι γενική, τήν όποία κληρονομούσιν κατά γενεαλογίαν, διά νά είπώ έτζι, καθώς τούς τίτλους των. Είναι αύτόματοι είς τό άκρον, καί τούς δούλους των ψηφούσι πολλά όλιγότερον άπό τά ίδια ζώα των».
Ολόκληρο το κείμενο της «Ελληνικής Νομαρχίας» μπορείτε να το διαβάσετε εδώ:
http://naos.20m.com/ellinikinomarxia.htm
Σας βεβαιώνω ότι αξίζει τον κόπο…
__________________________________
Πηγές:
- Απομνημονεύματα Θ. Κολοκοτρώνη.
- Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια.
- Ιστορία των Ελλήνων.
- Λεωνίδα Στρίγκου: "Η Επανάσταση του Εικοσιένα".
- Γ. Καρανικόλα: "Ρασοφόροι, συμφορά του έθνους".
- Τα αφοριστικά κείμενα του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
- Διάφορα άρθρα.
Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821
Έχουν ήδη περάσει 188 χρόνια από την επανάσταση του 1821. Μια επανάσταση που άλλαξε τον ρουν της ιστορίας τόσο για το ίδιο το ελληνικό έθνος όσο και για την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.
Μερικές σκέψεις θα καταθέσω σε αυτή την ανάρτηση.
* * *
Η επανάσταση του 1821 δεν έχει μία ανάγνωση. Έχει πολλές πτυχές που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όταν αναφερόμαστε σε αυτήν.
- Ήταν εθνική επανάσταση, δεν ήταν όμως μόνο εθνική επανάσταση.
- Ήταν απελευθερωτική, δεν ήταν όμως μόνο απελευθερωτική.
- Ήταν και κοινωνική, δεν ήταν όμως μόνο κοινωνική.
Ήταν ένας συνδυασμός όλων αυτών και αυτό δεν πρέπει να το παραβλέπουμε. Και μια επανάσταση για να είναι επανάσταση με τη σωστή έννοια του όρου, πρέπει να καλύπτει αυτές τις τρεις βασικές προϋποθέσεις. Ελάχιστοι δίνουν σημασία στον κοινωνικό χαρακτήρα της επανάστασης. Ίσως να μη βολεύει κιόλας, διότι πώς θα ρίξουμε μετά τις ευθύνες για τις δολοφονίες αγωνιστών, για τις εμφύλιες διαμάχες και τις φυλακίσεις στην έρμη τη… διχόνοια;
Είτε μας αρέσει, λοιπόν, είτε όχι, η επανάσταση είχε και τον κοινωνικό της χαρακτήρα.
Ένα χαρακτήρα που εκφράστηκε κυρίως από τους κύκλους των Διαφωτιστών με πρώτιστο τον Ρήγα Φεραίο.
Λίγο πριν το έτος 1800 και την έναρξη του 19ου αιώνα κυκλοφορεί στα Βαλκάνια το λεγόμενο «Σύνταγμα του Ρήγα», με το οποίο προβάλλει ένα τύπο άμεσης δημοκρατίας που στηρίζεται στις αντιλήψεις του Γάλλου Διαφωτιστή Ρουσό.
Τα κύτταρα της Δημοκρατίας του είναι οι «τοπικές συναθροίσεις των πολιτών». Καμία θέση για οποιαδήποτε «επικρατούσα θρησκεία» δεν προβλέπεται στο σύνταγμα του Ρήγα. Ούτε λέξη για χριστιανισμό και ορθοδοξία!
«Η Ελληνική Δημοκρατία (...) δεν θεωρεί τας διαφοράς των λατρειών με εχθρικόν μάτι» (…) «Ο αυτοκράτωρ λαός είναι όλοι οι κάτοικοι του βασιλείου τούτου, χωρίς εξαίρεσιν θρησκείας και διαλέκτου, Έλληνες, Βούλγαροι, Αλβανοί, Βλάχοι, Αρμένηδες, Τούρκοι και κάθε άλλο είδος γενεάς». Αυτό απαντά σε πολλά απ’ όσα λέγονται από πλευράς κυρίως των εθνικιστικών κύκλων που θέλουν να βλέπουν μόνο την… εθνική πτυχή.
Σημειώνω με αυτή την ευκαιρία ότι και ο Κυριάκος Μάτσης κατέγραφε το 1958 κάτι ανάλογο για την Κύπρο.
"Να γιατί δεν νοιάζομαι αν τη γη αυτή τη ζουν Τούρκοι για Έλληνες, Εβραίοι για ... Εκείνο που 'χει αξία είναι να τη ζουν αυτοί που την ποτίζουν με τον ιδρώτα τους και να περπατούν πάνω της ελεύθεροι, διαφέντευες της, κυρίαρχοί της. Ν' αναπνέουν περήφανοι τον αέρα της που να 'ναι αέρας δροσιάς, ομορφιάς, λεβεντοσύνης. Όχι πνίχτης".
Οι αρχές του Ρήγα βρήκαν σφόδρα αντίθετη την επίσημη Εκκλησία και τα γραπτά του αντιμετωπίζονταν εχθρικά από τον ορθόδοξο εκκλησιαστικό μηχανισμό, ο οποίος υπηρετούσε ασμένως και σταθερά τους Οθωμανούς.
Το έτος 1798, ο πατριάρχης Γρηγόριος Ε', αργότερα θύμα ο ίδιος της οθωμανικής εξουσίας, αλλά τότε ακόμα υπερασπιστής και εγγυητής της υποταγής των ραγιάδων στους Οθωμανούς, με εγκύκλιό του προς τους ορθοδόξους αρχιερείς εφιστά την προσοχή για τον «κίνδυνο» από την κυκλοφορία του «Συντάγματος του Ρήγα».
Γράφει στο ποίμνιο ότι να επαγρυπνεί σε όλα τα μέρη και «με ακριβείς ερεύνας και εξετάσεις, όταν εμφανισθή τοιούτον σύνταγμα, ως άνωθεν, εις τύπον ή χειρόγραφον, να συνάξης πάντα τα διασπειρόμενα, και να τα εξαποστέλλης εις ημάς».
Καλεί μάλιστα τον κόσμο να μη αμελήσει «εις την τοιαύτην ποιμαντικήν και άγρυπνόν σου ταύτην αρχιερατικήν επιστασίαν», διότι αν αμελήσει, αποδεικνύει τον εαυτό του «ανίκανον, και του ποιμαντικού χρέους ελλειπέστατον και αγρήγορον, και εκ τούτου υποπίπτει εις ανυποληψίαν και ποινήν παρά Θεού και της εκκλησίας εξ αποφάσεως».
Ήδη τον Ιούλιο 1797 ο Σουλτάνος είχε στείλει εντολή στον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε', με την οποία του ζητούσε «να διδάσκη πάντας τους βασιλικούς ραγιάδες τα της υπακοής των χρέη» και να καταδίδει «τους εναντία πράττοντας» ώστε να τιμωρηθούν. Αυτές ακριβώς τις εντολές υλοποιούσε ο Γρηγόριος και όταν διαπιστώθηκε αργότερα από την οθωμανική εξουσία ότι δεν ήταν σε θέση να εκτελέσει σωστά τα καθήκοντα που του ανατέθηκαν, δολοφονήθηκε προς παραδειγματισμό.
Πολλοί από τους επαναστάτες είχαν επηρεαστεί από τα γαλλικά δεδομένα. Ακόμα και ο αγράμματος – όπως αποκαλεί τον εαυτό του – Κολοκοτρώνης κάνει σαφή αναφορά σε αυτό:
«Η Γαλλική επανάστασις και ο Ναπολέων έκαμε, κατά την γνώμη μου, να ανοίξουν τα μάτια του κόσμου. Πρωτήτερα τα έθνη δεν εγνωρίζοντο, τους βασιλείς τους ενόμιζον ως θεούς της γη, και ότι και αν έκαμναν, το έλεγαν καλά καμώμενον.
Υπήρχαν βεβαίως και εκείνοι που λόγω θέσης ήταν εναντίον της επανάστασης, αλλά μη μπορώντας να την σταματήσουν, φρόντιζαν να την οδηγήσουν σε άλλη κατάκηξη, ώστε να μη θιγούν τα συμφέροντα τους. Πρέπει ωστόσο να αναγνωριστεί ότι στην υπόδουλη Ελλάδα δεν ήταν διασφαλισμένη η περιουσία και η ζωή κανενός, όσο πλούσιος και δυνατός κι' αν ήταν.
Ο κοτζάμπασης Σωτήρης Χαραλάμπης στις παραμονές του ξεσηκωμού γράφει:
«Ο ραγιάς, άμα πάρει τ' άρματα, δε θα μας ακούει πια. Και τότε θα πέσουμε στα χέρια εκείνων που δεν μπορούν να κρατήσουν πιρούνι για να φάνε».
Η επανάσταση, λοιπόν, ξεκίνησε από τα φτωχά λαϊκά στρώματα παρασύροντας στη συνέχεια το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού.
Ας σταθούμε λίγο σε αυτό, διότι είναι μια πτυχή που επιμελώς παραλείπεται.
Η Οθωμανοκρατία εξέθρεψε κοινωνικές τάξεις με συγκρουόμενα και ανταγωνιστικά συμφέροντα, εκμετάλλευση και καταπίεση. Πρωτοπόρα της Επανάστασης του 1821 ήταν η ανερχόμενη, προοδευτική εμπορική τάξη, ραχοκοκαλιά τα αγροτικά στρώματα, οι βιοτέχνες, οι εργάτες της πόλης και οπλισμένο χέρι οι κλέφτες, είχε απέναντί της τον στρατιωτικό μηχανισμό της Τουρκίας, το ντόπιο κατεστημένο και τον ανώτερο κλήρο, αλλά και τις μεγάλες δυνάμεις που ήθελαν να λυθεί το Ανατολικό Ζήτημα σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα.
Η ανερχόμενη αστική εμπορική τάξη, η ισχυρή επίδραση των ιδεών της Γαλλικής Επανάστασης, η βαριά φορολογία στα φτωχά αγροτικά, λαϊκά στρώματα από το οθωμανικό κράτος, ήταν τα στοιχεία που δημιουργούν το υπόβαθρο της Επανάστασης.
«Η προστασία της οθωμανικής κυβερνήσεως», γράφει ο ιστορικός Φίνλεϊ, «δημιούργησε μια ελληνική αριστοκρατία διοικητικών οργάνων και φοροεισπρακτόρων (...) Η ηθική και πολιτική θέση τούτης της τάξης αποδόθηκε άριστα με την ονομασία τους σαν είδος «χριστιανών Τούρκων».Τελείως εχθρική ήταν και η στάση της επίσημης Εκκλησίας. Γι' αυτό, όταν ακούμε ότι «η εκκλησία ηγήθηκε του απελευθερωτικού αγώνα κατά των Οθωμανών» αρκεί, αντί άλλων επιχειρημάτων, να διαβάζουμε φωναχτά το περιεχόμενο των σχετικών πατριαρχικών εγκυκλίων και άλλων αναφορών.
- Να διαβάζουμε φωναχτά τον αφορισμό της επανάστασης από την εκκλησιαστική ιεραρχία με επικεφαλής τον Γρηγόριο Ε’, στον οποίο οι επαναστάτες αποκαλούνται τέρατα άψυχα, αλαζόνες, αχάριστοι, δοξομανείς, ματαιόφρονες, κακοήθεις, ανόητοι και κακοποιοί!!!
- Να διαβάζουμε φωναχτά τους δύο αφορισμούς που υπέστησαν οι Σουλιώτες τον Δεκέμβριο του 1820 και τον Γενάρη του 1821, σύμφωνα με τον ιστορικό της εκκλησίας Χρυσόστομο Παπαδόπουλο και την Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια τόμ. Η, σελ.724).
- Να διαβάζουμε την σφοδρή εγκύκλιο που έστειλε ο Γρηγόριος το 1806 προς τους μητροπολίτες συνιστά πλήρη υποταγή στον σουλτάνο και καταδίωξη μέχρι εξόντωσης των οπλαρχηγών.
- Να μαθαίνουμε για τον αφορισμό του Αδαμάντιου Κοραή αλλά και για την αναφορά του ίδιου του Κολοκοτρώνη ότι «αφοριστικό έρχεται του Πατριάρχη».
- Να μαθαίνουμε και για τον Δεσπότη της Άρτας Πορφύριο που ίδρυσε τάγμα από μισθοφόρους για να καταστείλει την επανάσταση, αφορίζοντας ταυτόχρονα τους επαναστάτες.
- Να μαθαίνουμε ακόμα ότι οι καλόγεροι του μοναστηριού του Σέκου είχαν καταδώσει στους Τούρκους τον Γιωργάκη Ολύμπιο και ότι καλόγεροι ήταν οι προδότες του Κατσαντώνη που στη συνέχεια εκτελέστηκε.
- Να λαμβάνουμε υπόψη τον Κολοκοτρώνη που γράφει ότι ο αδελφός του Γιάννης κατέφυγε στο μοναστήρι της Αιγιαλούς και ότι «… του έδωκε ένας καλόγερος φαγί και έπειτα επήγε, έδωκεν είδηση εις τους Τούρκους, επήγαν, τον επολιόρκησαν εις τον Λινόν και τον εσκότωσαν…».
- Να λαμβάνουμε υπόψη και την αναφορά του αρχιμανδρίτη Άνθιμου Γαζή στα «Προλεγόμενα Ελληνικής Βιβλιοθήκης» σελ. 14: «Ασφαλισμένοι εις τας μονάς, εκνευρισμένοι από την οκνηρίαν, ετρέφοντο από τους ιδρώτας των πτωχών κοσμικών τους οποίους με τας δεισιδαιμονίας των επλανούσαν. Επάσχιζον με κάθε τρόπον να ερημώσουν τας πόλεις προξενούντες όσον τάχος φθοράν εις το γένος…».
Και επειδή κάποιοι αντιτάσσουν ότι οι αφορισμοί και όλα όσα ανάφερα ήταν μια αναγκαστική ενέργεια για να προστατευθεί ο λαός και ότι η Εκκλησία στήριξε στην πραγματικότητα την επανάσταση, κλείνω με τρία ερωτήματα που παρακαλώ τον καθένα σας να απαντήσει.
1. Γιατί μέχρι σήμερα δεν έχουν αρθεί οι αφορισμοί από το Οικουμενικό Πατριαρχείο;
2. Γιατί ενώ ο Γρηγόριος ο Ε’ έχει κηρυχθεί οσιομάρτυρας, δεν ίσχυσε το ίδιο για τον Παπαφλέσσα και τον Διάκο αλλά και τον Ησαΐα Σαλόνων και άλλους ιερείς που έλαβαν
ενεργό μέρος στην επανάσταση;
3. Γιατί επί Χριστόδουλου η Ιερά Σύνοδος της Ελλάδας απέρριψε αίτημα για… αποκατάσταση του Παπαφλέσσα και του Διάκου;
Ιδού ακόμα μια (πρόσφατη) επιβεβαίωση των όσων λέχθηκαν…
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ
Ο κοινωνικός χαρακτήρας του ξεσηκωμού φαίνεται ξεκάθαρα και μέσα από το σημαντικό βιβλίο: «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ» που καλώ όλους να διαβάσετε.
Ιδού ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα για το πώς ονειρεύονταν οι πρωτεργάτες το ελληνικό κράτος:
«Ας μάθουν λοιπόν όλοι οί πτωχοί πατέρες, ότι ύπό τής νομαρχίας καθείς ήμπορεί νά ζήση καλά, καί χωρίς νά είναι πλούσιος. Οί νόμοι προβλέπουν είς τούς μή έχοντας. Τά τέκνα όλων είναι τής πατρίδος τέκνα, καί αύτή τά άνατρέφει, τά γυμνάζει, καί τά προκόπτει, διά τούτο καί αύτά τήν άγαπώσι διά εύγνωμοσύνην, καί διά τούτο, τέλος πάντων, προτιμάται αύτή ή διοίκησις, ή όποία όχι μόνον δέν έχει τά κακά, όπού φυλάττουσιν αί άλλαι, άλλά καί πλημμερεί άπό καλά, καλά έπιθυμητά, ώφέλιμα, καί άναγκαία. Ποίος δέν καταλαμβάνει τώρα, άδελφοί μου, ότι είς τήν νομαρχίαν μόνον εύρίσκεται ή εύτυχία μας, καί ότι ή έλευθερία καί ή όμοιότης είναι τά πρώτα καί κύρια μέσα τής άνθρωπίνης εύδαιμονίας; Βέβαια, ούδείς. Πολλοί όμως, άν καί καταλαμβάνουσι, ότι καλόν πράγμα είναι ή έλευθερία, δέν ήμπορούσι νά καταλάβωσι, μέ τήν ίδίαν εύκολίαν, πόσον άναγκαία είναι είς τόν άνθρωπον. Καί διά τούτο, σάς παρακαλώ νά μέ άκροασθήτε».
Η απελευθέρωση, λοιπόν, δεν τελείωνε με την απαλλαγή από τον κατακτητή. Δεν ολοκληρωνόταν χωρίς την ύπαρξη και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ιδού και η άποψη της «Ελληνικής Νομαρχίας» για τον κλήρο και την άρχουσα (χριστιανική) τάξη:
«Οί ίερείς, άγαπητοί μου, φυλάττοντες ένα σκοπόν καθόλου διάφορον, άπό τούς λοιπούς συμπολίτας, πάντοτε έπροσπάθησαν, μέ τό μέσον τής θεότητος, νά καταδυναστεύσουν τούς συμπολίτας των, καθώς μέχρι τής σήμερον, μέ τήν άμάθειαν καί κακομάθησιν έπέτυχον τού σκοπού των. Αύτοί, καλύπτοντες μέ τίτλον άγιότητος τά πλέον φανερά ψεύματα, έγέμισαν τούς άδυνάτους νόας τού λαού άπό μίαν τοσαύτην δεισιδαιμονίαν, ώστε όπού, άντί νά όνομάσουν ψεύμα τό άδύνατον, τό όνομάζουν άγιον, καί ούτως άδιστάκτως πιστεύουσιν είς κάθε τους λόγον, ούτε τολμούσι νά έξετάσωσι τό παραμικρόν, μάλιστα δέ τούς είναι έμποδισμένον. 'Οσα έπρεπεν όμως νά είπή τινάς δι' αύτήν τήν κλάσιν, ή συντομία τού παρόντος μου λόγου μού τά έμποδίζει. Καί μόνον άφήνω νά στοχασθή καθείς, ότι τόσον πλήθος άργών καί άμαθών άνθρώπων, όπού ζώσι, τρυφούσι, καί πλουτίζουσι άπό τούς κόπους τών λοιπών, πόσον μεγαλείτερον είναι, άπ' όλα τά βάρη μιάς ύποδουλωμένης πολιτείας, καί πόσον βοηθεί τήν τυραννίαν τοιαύτη κλάσις, ούσαι καί αί δύο δυνάμεις ίδεαστικαί καί άνύπαρκτοι».
«Άλλά, τί νά σάς είπώ διά τήν άλλην κλάσιν, τών όλιγάρχων λέγω, τών λεγομένων εύγενών; Αύτοί νομίζουσι τόν έαυτόν τους τόσον διαφορετικόν άπό τούς λοιπούς άνθρώπους, όπού μόλις καταδέχονται νά τούς άκούουν, χωρίς νά τούς άποκρίνωνται, ούτε ποτέ νά τούς συναναστρέφωνται. Αύτοί, ώ 'Ελληνες, κατέχουσιν είς τάς χείρας των όλα τά καθολικά καί άληθή πλούτη τής έπικρατείας, ήτοι τά χωράφια, άμπέλια, καί όλόκληρα χωρία, τά όποία ένοικιάζουσι πρός τόν λαόν, είς τρόπον, όπού ό λαός είναι σχεδόν δούλος μισθωτός άπό αύτούς, καί δουλεύει διά τό κέρδος αύτών. 'Αφήνοντας κατά μέρος τό πλήθος τών έλαττωμάτων, όπού χαρακτηρίζει αύτήν τήν μιαράν κλάσιν, ή σκληρότης, βέβαια, είς αύτούς είναι γενική, τήν όποία κληρονομούσιν κατά γενεαλογίαν, διά νά είπώ έτζι, καθώς τούς τίτλους των. Είναι αύτόματοι είς τό άκρον, καί τούς δούλους των ψηφούσι πολλά όλιγότερον άπό τά ίδια ζώα των».
Ολόκληρο το κείμενο της «Ελληνικής Νομαρχίας» μπορείτε να το διαβάσετε εδώ:
http://naos.20m.com/ellinikinomarxia.htm
Σας βεβαιώνω ότι αξίζει τον κόπο…
__________________________________
Πηγές:
- Απομνημονεύματα Θ. Κολοκοτρώνη.
- Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια.
- Ιστορία των Ελλήνων.
- Λεωνίδα Στρίγκου: "Η Επανάσταση του Εικοσιένα".
- Γ. Καρανικόλα: "Ρασοφόροι, συμφορά του έθνους".
- Τα αφοριστικά κείμενα του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
- Διάφορα άρθρα.
Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821
Καινοτόμος θεσμός στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας- Σειρά διαλέξεων εις μνήμην Ιωάννη Περιστιάνη- Πρώτο θέμα το ΑΚΕΛ
Σε πολλά πανεπιστήμια του εξωτερικού έχει από χρόνια καθιερωθεί ο θεσμός των σύντομων κύκλων διαλέξεων σε τομείς ευρύτερου ενδιαφέροντος, εις μνήμην προσώπων που τα πανεπιστήμια θεωρούν σημαντικό να τιμήσουν για την επιστημονική προσφορά τους. Οι διαλέξεις αυτές γίνονται συνήθως από ένα μόνο επιστήμονα εγνωσμένου κύρους, με ειδικές γνώσεις στο αντικείμενο των ανοικτών παρουσιάσεων. Αυτό τον θεσμό εισάγει για πρώτη φορά στην Κύπρο το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας.
Η πρωτοβουλία εντάσσεται στα πλαίσια της συνεχούς προσπάθειας του Πανεπιστημίου για εμπλουτισμό του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος. Οι σειρές διαλέξεων θα εστιάζονται σε θέματα των κοινωνικών επιστημών και θα είναι αφιερωμένες στη μνήμη ενός πρωτοπόρου και διακεκριμένου Κύπριου κοινωνικού επιστήμονα, του Ιωάννη Περιστιάνη. Για κάθε ακαδημαϊκό έτος θα ορίζεται ένα θέμα από τον κύκλο των κοινωνικών επιστημών και θα καλείται ένας διακεκριμένος κοινωνικός επιστήμονας να ασχοληθεί με τις διάφορες πτυχές του σε μια σειρά από 10-12 διαλέξεις, που θα είναι ανοικτές για όλους. Στο τέλος κάθε διάλεξης θα μπορούν να υποβάλλονται ερωτήσεις από τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση.
Οι σειρές διαλέξεων θα στοχεύουν στην τόνωση και στην ενίσχυση του πνευματικού κλίματος του Πανεπιστημίου και της περιβάλλουσας κοινωνίας. Θα κεντρίζουν την κριτική σκέψη και θα επικεντρώνουν την ανταλλαγή απόψεων πάνω σε μείζονα θέματα του τόπου, καθιερώνοντας ένα νέο πλαίσιο γόνιμης αλληλεπίδρασης των ακαδημαϊκών, των φοιτητών και του κοινού.
Οι σειρές των διαλέξεων αυτών αφιερώνονται στη μνήμη του Ιωάννη Περιστιάνη για συγκεκριμένους λόγους. Ο Ιωάννης Περιστιάνης, σε διεθνές επίπεδο, συνέβαλε πρωταρχικά και ουσιαστικά, στην οριοθέτηση ενός ειδικού πεδίου επιστημονικής έρευνας, που είναι γνωστό ως Μεσογειακή ανθρωπολογία. Στα πλαίσια της ιδιαίτερης του πατρίδας καθόρισε την ανάπτυξη της κοινωνικής έρευνας και «τοποθέτησε την Κύπρο στο χάρτη των Κοινωνικών Επιστημών». Η ανθρωπολογική μελέτη των κοινωνικών αξιών στην Κύπρο, που πραγματοποιήθηκε στην περιοχή της Πιτσιλιάς (και ειδικότερα στο χωριό Άλωνα), συνιστά ένα ποιοτικό και γόνιμο ορόσημο και η δράση του κατά την περίοδο 1969-1974 για την οργάνωση της κοινωνικής έρευνας στην Κύπρο αποτελεί θεμελιακή συμβολή στην εισαγωγή των κοινωνικών επιστημών στη μελέτη της κυπριακής κοινωνίας. Γι’ αυτούς τους λόγους, ο Ιωάννης Περιστιάνης δίκαια θεωρείται ως ο πατέρας των κοινωνικών επιστημών στην Κύπρο.
Για την όλη δράση του ο Ιωάννης Περιστιάνης χαρακτηρίστηκε από ξένο κοινωνικό επιστήμονα ως «ο πρώτος Έλληνας ανθρωπολόγος, που εμφανίσθηκε μετά τον Ηρόδοτο». Οι κοινωνικές του έρευνες συνέβαλαν στη δημιουργία της προαναφερθείσας σχολής σκέψεως στην κοινωνική ανθρωπολογία, λόγω «της εκλέπτυνσης του θεωρητικού του προβληματισμού» και «της ευαισθησίας στο χειρισμό της φαινομενολογίας των κοινωνικών αξιών».
Η εισαγωγή των κοινωνικών επιστημών ως νέου κλάδου στην Κυπριακή κοινωνία είναι επίσης ζηλευτό επίτευγμα του Ιωάννη Περιστιάνη. Διωγμένος το 1967 από την χούντα των Αθηνών από το Ελληνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) «που ως εμπειρογνώμων της UNESCO υπήρξε ο ιδρυτής» και ο «πρώτος εμπνευσμένος διευθυντής» (1960-67), ο Ιωάννης Περιστιάνης εγκαταστάθηκε στην Κύπρο, όπου και πάλι με την βοήθεια της UNESCO ίδρυσε το Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, με την υποστήριξη του τότε Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Υπό τη διεύθυνση του Ιωάννη Περιστιάνη κατά την περίοδο 1969-1974, το Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών της Κύπρου δημιούργησε τις προϋποθέσεις και τις ευκαιρίες για νέους κοινωνικούς επιστήμονες και τους πρόσφερε τις δυνατότητες για καθιέρωση της βασικής κοινωνικής έρευνας στο νησί μας. Ο στόχος του για καθιέρωση των κοινωνικών ερευνών ως επιστημονικού κλάδου με κυπριακή θεματολογία εκπληρώθηκε πλήρως. Δυστυχώς δεν είχε συνέχεια λόγω της τραγωδίας της τουρκικής εισβολής και λόγω της συστηματικής αντίδρασης συντηρητικών κύκλων στην ιδέα της καθιέρωσης της κοινωνικής έρευνας στον τόπο. Ωστόσο, όπως τονίστηκε πολύ προσφυώς, «δικαίωση της προσπάθειας και της συνεισφοράς του ως πρωτοπόρου και σκαπανέα της κοινωνικής έρευνας στην μεγαλόνησο της Ανατολικής Μεσογείου υπήρξε ο αξιόλογος άμητος των επιστημονικών εργασιών των συνεργατών του στο Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, που είδαν τελικά το φως και συνέλαβαν στη θεμελίωση της βασικής έρευνας σε σχέση με την Κύπρο κυρίως στο χώρο της κοινωνιολογίας».
Το φετινό θέμα της σειράς των διαλέξεων Ιωάννης Περιστιάνης είναι «Το ΚΚΚ – ΑΚΕΛ: Ιστορία, πολιτική και προοπτική», το οποίο θα καλύψει σε δύο κύκλους διαλέξεων ο Ρολάνδος Κατσιαούνης, διδάκτωρ Κοινωνικής Ιστορίας, πρώην επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Οξφόρδης και Κέϊμπριτζ. Το θέμα του ΑΚΕΛ επιλέγηκε για διάφορους λόγους. Αποτελεί το παλαιότερο κόμμα της Κύπρου, αναμείχθηκε έντονα και αδιάκοπα στους κοινωνικούς και εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες καθόλη τη διάρκεια της ιστορίας του, συνέβαλε στη μαζικοποίηση των κοινωνικό-πολιτικών αγώνων, παρέμεινε κομμουνιστικό κίνημα παρά την παγκόσμια ανατροπή των υπαρκτού σοσιαλισμού και ανέδειξε κομμουνιστή Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας σε περίοδο όπου τα κομμουνιστικά κόμματα παγκοσμίως είτε συρρικνώνονται είτε αναγκάζονται να τροποποιήσουν την ιδεολογία τους. Γενικά, η πορεία, οι επιλογές και η προοπτική της κυπριακής αριστεράς δικαιολογημένα συνηγορούν υπέρ της σφαιρικής εξέτασης της ως σημαντικού κοινωνικού φαινομένου.
Οι διαλέξεις, οι οποίες είναι ανοικτές στο κοινό, θα γίνονται στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας κάθε Δευτέρα 7.00 μμ και θα είναι διάρκειας 50 περίπου λεπτών. Θα ακολουθεί συζήτηση. Η πρώτη διάλεξη θα γίνει στις 23 Μαρτίου 2009 και θα προλογισθεί από τον ανθρωπολόγο Peter Loizo, καθηγητή στο London School of Economics and Political Science. Συντονιστής της σειράς θα είναι ο δρ. Χρυσόστομος Σοφιανός.
«Το ΚΚΚ-ΑΚΕΛ: Ιστορία, πολιτική και προοπτική»Εισηγητής: Δρ. Ρολάνδος ΚατσιαούνηςΚΥΚΛΟΣ ΠΡΩΤΟΣ – ΙΣΤΟΡΙΑΕισαγωγή: Peter Loizos1. Η πρώτη περίοδος του μαρξισμού στην Κύπρο: 1921-19312. Το ΚΚΚ στα χρόνια της δικτατορίας: 1931-19403. ΑΚΕΛ - Η μαζική είσοδος της Αριστεράς στον πολιτικό στίβο: 1941-19494. Το ΑΚΕΛ, η έξαρση και οι αντιφάσεις του αντιαποικιακού αγώνα: 1950-19595. Το ΑΚΕΛ και η ασταθής Κυπριακή Δημοκρατία 1960-19746. Μετά από το 1974: το σύγχρονο ΑΚΕΛ και οι προοπτικές τουΚΥΚΛΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ - ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ7. Η Αριστερά και οι Τουρκοκύπριοι8. Το ΚΚΚ-ΑΚΕΛ στη διεθνή του διάσταση9. Η Αριστερά και η γυναίκα10. Αριστερά, πολιτισμός και διανόηση11. Το κόμμα και το ευρύτερο λαϊκό κίνημα12. Στρογγυλή Τράπεζα: Αξιολογώντας την πορεία, τις επιλογές και την προοπτική της κυπριακής Αριστεράς (τα ονόματα των συζητητών θα ανακοινωθούν αργότερα).Συντονιστής: Δρ. Χρυσόστομος ΣοφιανόςΠανεπιστήμιο Λευκωσίας (Κτίριο Millennium)κάθε Δευτέρα, 7μ.μ.Οι διαλέξεις είναι ανοικτές στο κοινό.
Η πρωτοβουλία εντάσσεται στα πλαίσια της συνεχούς προσπάθειας του Πανεπιστημίου για εμπλουτισμό του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος. Οι σειρές διαλέξεων θα εστιάζονται σε θέματα των κοινωνικών επιστημών και θα είναι αφιερωμένες στη μνήμη ενός πρωτοπόρου και διακεκριμένου Κύπριου κοινωνικού επιστήμονα, του Ιωάννη Περιστιάνη. Για κάθε ακαδημαϊκό έτος θα ορίζεται ένα θέμα από τον κύκλο των κοινωνικών επιστημών και θα καλείται ένας διακεκριμένος κοινωνικός επιστήμονας να ασχοληθεί με τις διάφορες πτυχές του σε μια σειρά από 10-12 διαλέξεις, που θα είναι ανοικτές για όλους. Στο τέλος κάθε διάλεξης θα μπορούν να υποβάλλονται ερωτήσεις από τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση.
Οι σειρές διαλέξεων θα στοχεύουν στην τόνωση και στην ενίσχυση του πνευματικού κλίματος του Πανεπιστημίου και της περιβάλλουσας κοινωνίας. Θα κεντρίζουν την κριτική σκέψη και θα επικεντρώνουν την ανταλλαγή απόψεων πάνω σε μείζονα θέματα του τόπου, καθιερώνοντας ένα νέο πλαίσιο γόνιμης αλληλεπίδρασης των ακαδημαϊκών, των φοιτητών και του κοινού.
Οι σειρές των διαλέξεων αυτών αφιερώνονται στη μνήμη του Ιωάννη Περιστιάνη για συγκεκριμένους λόγους. Ο Ιωάννης Περιστιάνης, σε διεθνές επίπεδο, συνέβαλε πρωταρχικά και ουσιαστικά, στην οριοθέτηση ενός ειδικού πεδίου επιστημονικής έρευνας, που είναι γνωστό ως Μεσογειακή ανθρωπολογία. Στα πλαίσια της ιδιαίτερης του πατρίδας καθόρισε την ανάπτυξη της κοινωνικής έρευνας και «τοποθέτησε την Κύπρο στο χάρτη των Κοινωνικών Επιστημών». Η ανθρωπολογική μελέτη των κοινωνικών αξιών στην Κύπρο, που πραγματοποιήθηκε στην περιοχή της Πιτσιλιάς (και ειδικότερα στο χωριό Άλωνα), συνιστά ένα ποιοτικό και γόνιμο ορόσημο και η δράση του κατά την περίοδο 1969-1974 για την οργάνωση της κοινωνικής έρευνας στην Κύπρο αποτελεί θεμελιακή συμβολή στην εισαγωγή των κοινωνικών επιστημών στη μελέτη της κυπριακής κοινωνίας. Γι’ αυτούς τους λόγους, ο Ιωάννης Περιστιάνης δίκαια θεωρείται ως ο πατέρας των κοινωνικών επιστημών στην Κύπρο.
Για την όλη δράση του ο Ιωάννης Περιστιάνης χαρακτηρίστηκε από ξένο κοινωνικό επιστήμονα ως «ο πρώτος Έλληνας ανθρωπολόγος, που εμφανίσθηκε μετά τον Ηρόδοτο». Οι κοινωνικές του έρευνες συνέβαλαν στη δημιουργία της προαναφερθείσας σχολής σκέψεως στην κοινωνική ανθρωπολογία, λόγω «της εκλέπτυνσης του θεωρητικού του προβληματισμού» και «της ευαισθησίας στο χειρισμό της φαινομενολογίας των κοινωνικών αξιών».
Η εισαγωγή των κοινωνικών επιστημών ως νέου κλάδου στην Κυπριακή κοινωνία είναι επίσης ζηλευτό επίτευγμα του Ιωάννη Περιστιάνη. Διωγμένος το 1967 από την χούντα των Αθηνών από το Ελληνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) «που ως εμπειρογνώμων της UNESCO υπήρξε ο ιδρυτής» και ο «πρώτος εμπνευσμένος διευθυντής» (1960-67), ο Ιωάννης Περιστιάνης εγκαταστάθηκε στην Κύπρο, όπου και πάλι με την βοήθεια της UNESCO ίδρυσε το Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, με την υποστήριξη του τότε Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Υπό τη διεύθυνση του Ιωάννη Περιστιάνη κατά την περίοδο 1969-1974, το Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών της Κύπρου δημιούργησε τις προϋποθέσεις και τις ευκαιρίες για νέους κοινωνικούς επιστήμονες και τους πρόσφερε τις δυνατότητες για καθιέρωση της βασικής κοινωνικής έρευνας στο νησί μας. Ο στόχος του για καθιέρωση των κοινωνικών ερευνών ως επιστημονικού κλάδου με κυπριακή θεματολογία εκπληρώθηκε πλήρως. Δυστυχώς δεν είχε συνέχεια λόγω της τραγωδίας της τουρκικής εισβολής και λόγω της συστηματικής αντίδρασης συντηρητικών κύκλων στην ιδέα της καθιέρωσης της κοινωνικής έρευνας στον τόπο. Ωστόσο, όπως τονίστηκε πολύ προσφυώς, «δικαίωση της προσπάθειας και της συνεισφοράς του ως πρωτοπόρου και σκαπανέα της κοινωνικής έρευνας στην μεγαλόνησο της Ανατολικής Μεσογείου υπήρξε ο αξιόλογος άμητος των επιστημονικών εργασιών των συνεργατών του στο Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, που είδαν τελικά το φως και συνέλαβαν στη θεμελίωση της βασικής έρευνας σε σχέση με την Κύπρο κυρίως στο χώρο της κοινωνιολογίας».
Το φετινό θέμα της σειράς των διαλέξεων Ιωάννης Περιστιάνης είναι «Το ΚΚΚ – ΑΚΕΛ: Ιστορία, πολιτική και προοπτική», το οποίο θα καλύψει σε δύο κύκλους διαλέξεων ο Ρολάνδος Κατσιαούνης, διδάκτωρ Κοινωνικής Ιστορίας, πρώην επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Οξφόρδης και Κέϊμπριτζ. Το θέμα του ΑΚΕΛ επιλέγηκε για διάφορους λόγους. Αποτελεί το παλαιότερο κόμμα της Κύπρου, αναμείχθηκε έντονα και αδιάκοπα στους κοινωνικούς και εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες καθόλη τη διάρκεια της ιστορίας του, συνέβαλε στη μαζικοποίηση των κοινωνικό-πολιτικών αγώνων, παρέμεινε κομμουνιστικό κίνημα παρά την παγκόσμια ανατροπή των υπαρκτού σοσιαλισμού και ανέδειξε κομμουνιστή Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας σε περίοδο όπου τα κομμουνιστικά κόμματα παγκοσμίως είτε συρρικνώνονται είτε αναγκάζονται να τροποποιήσουν την ιδεολογία τους. Γενικά, η πορεία, οι επιλογές και η προοπτική της κυπριακής αριστεράς δικαιολογημένα συνηγορούν υπέρ της σφαιρικής εξέτασης της ως σημαντικού κοινωνικού φαινομένου.
Οι διαλέξεις, οι οποίες είναι ανοικτές στο κοινό, θα γίνονται στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας κάθε Δευτέρα 7.00 μμ και θα είναι διάρκειας 50 περίπου λεπτών. Θα ακολουθεί συζήτηση. Η πρώτη διάλεξη θα γίνει στις 23 Μαρτίου 2009 και θα προλογισθεί από τον ανθρωπολόγο Peter Loizo, καθηγητή στο London School of Economics and Political Science. Συντονιστής της σειράς θα είναι ο δρ. Χρυσόστομος Σοφιανός.
«Το ΚΚΚ-ΑΚΕΛ: Ιστορία, πολιτική και προοπτική»Εισηγητής: Δρ. Ρολάνδος ΚατσιαούνηςΚΥΚΛΟΣ ΠΡΩΤΟΣ – ΙΣΤΟΡΙΑΕισαγωγή: Peter Loizos1. Η πρώτη περίοδος του μαρξισμού στην Κύπρο: 1921-19312. Το ΚΚΚ στα χρόνια της δικτατορίας: 1931-19403. ΑΚΕΛ - Η μαζική είσοδος της Αριστεράς στον πολιτικό στίβο: 1941-19494. Το ΑΚΕΛ, η έξαρση και οι αντιφάσεις του αντιαποικιακού αγώνα: 1950-19595. Το ΑΚΕΛ και η ασταθής Κυπριακή Δημοκρατία 1960-19746. Μετά από το 1974: το σύγχρονο ΑΚΕΛ και οι προοπτικές τουΚΥΚΛΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ - ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ7. Η Αριστερά και οι Τουρκοκύπριοι8. Το ΚΚΚ-ΑΚΕΛ στη διεθνή του διάσταση9. Η Αριστερά και η γυναίκα10. Αριστερά, πολιτισμός και διανόηση11. Το κόμμα και το ευρύτερο λαϊκό κίνημα12. Στρογγυλή Τράπεζα: Αξιολογώντας την πορεία, τις επιλογές και την προοπτική της κυπριακής Αριστεράς (τα ονόματα των συζητητών θα ανακοινωθούν αργότερα).Συντονιστής: Δρ. Χρυσόστομος ΣοφιανόςΠανεπιστήμιο Λευκωσίας (Κτίριο Millennium)κάθε Δευτέρα, 7μ.μ.Οι διαλέξεις είναι ανοικτές στο κοινό.
Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009
«Μαζί μπορούμε, δημιουργούμε»
Hμερολόγιο σε δύο γλώσσες, από παιδιά του δημοτικού Αγ. Αντωνίου
Εκφάνσεις από την κοινή πορεία που ακολουθούν Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι μαθητές, μέσα από τις αίθουσες και τις εξωσχολικές δραστηριότητες, προβάλλονται μέσα από τις σελίδες του Ημερολογίου που παρουσίασε το δημοτικό σχολείο Αγίου Αντωνίου.Μέσα από το βιβλίο ξεδιπλώνεται η δράση των μαθητών, γονιών και δασκάλων που έχουν ως στόχο την αλληλοκατανόηση, την καλλιέργεια κλίματος εμπιστοσύνης, την εξάλειψη της προκατάληψης και την αλληλοαποδοχή, κάτω από τον γενικό τίτλο «Μαζί μπορούμε».
Στο δημοτικό Αγίου Αντωνίου η συμφιλίωση γίνεται πράξη μέσα από δίγλωσσο ημερολόγιο, το οποίο παρουσιάστηκε στα πλαίσια της συνεδρίας του δημοτικού συμβουλίου δεκατεσσάρων σχολείων της Λεμεσού.
Εκφάνσεις από την κοινή πορεία που ακολουθούν Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι μαθητές, μέσα από τις αίθουσες και τις εξωσχολικές δραστηριότητες, προβάλλονται μέσα από τις σελίδες του Ημερολογίου που παρουσίασε το δημοτικό σχολείο Αγίου Αντωνίου.Μέσα από το βιβλίο ξεδιπλώνεται η δράση των μαθητών, γονιών και δασκάλων που έχουν ως στόχο την αλληλοκατανόηση, την καλλιέργεια κλίματος εμπιστοσύνης, την εξάλειψη της προκατάληψης και την αλληλοαποδοχή, κάτω από τον γενικό τίτλο «Μαζί μπορούμε».
Πριν από λίγες μέρες συνήλθε στο Δημοτικό Μέγαρο Λεμεσού για δεύτερη συνεχή χρονιά το δημοτικό συμβούλιο των δεκατεσσάρων δημοτικών σχολείων της πόλης. Μετά την ανακήρυξη του νέου «δημάρχου», αντιδήμαρχου, δημοτικού γραμματέα και την κατάληψη των θέσεων από τους νεαρούς συμβούλους, η συνεδρία ξεκίνησε και αντιπρόσωποι από το κάθε σχολείο ανέβηκαν στο βήμα για να παρουσιάσουν τις έρευνές τους. Οι junior δημοτικοί σύμβουλοι έριξαν στο τραπέζι έξυπνες ιδέες για την επίλυση σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η πόλη, κατακεραυνώνοντας παράλληλα τα «θα» των μεγάλων.
Το ημερολόγιο
Η παρουσίαση όμως που έκανε ιδιαίτερη αίσθηση ήταν αυτή του δημοτικού σχολείου Αγίου Αντωνίου, του σχολείου που, αν και βρίσκεται σε μια από τις πλέον παραμελημένες συνοικίες της Λεμεσού, έχει χαρακτηριστεί ως σχολείο πρότυπο. Οι μαθητές και οι δάσκαλοί τους προτίμησαν να παρουσιάσουν κάτι ξεχωριστό, όχι με τον συμβατό τρόπο παρουσίασης μιας έρευνας, αλλά με τη μορφή ενός ημερολογίου, γραμμένου τόσο στην ελληνική όσο και στην τουρκική. Μέσα από τις σελίδες του ιδιαίτερα προσεγμένου λευκώματος, παρουσιάζονται οι δραστηριότητες του σχολείου αλλά και τα διακριτά χαρακτηριστικά του, που το κάνουν να μοιάζει με φάρο στο θολό τοπίο που έχουν δημιουργήσει οι ατέρμονες συζητήσεις γύρω από την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Αντικείμενο της έρευνας είναι τα ίδια τα παιδιά και η καθημερινότητά τους σε αυτό το ιδιαίτερο περιβάλλον της πολυπολιτισμικής ταυτότητας.
Στην προσπάθεια συμμετέχουν οι δάσκαλοι και οι γονείς των μαθητών οι οποίοι συμβάλλουν, μέσα από δραστηριότητες, στην καλλιέργεια αυτού του κλίματος.
Διαφορετικοί αλλά ίσοι
Η προβολή του σχολικού έργου, μέσα από τιτλάκια όπως «σχολείο χωρίς σύνορα» «μαζί μπορούμε, δημιουργούμε, μαθαίνουμε, ζούμε», στέλνει το μήνυμα ότι οι προκαταλήψεις μπορούν να αμβλυνθούν και η κατανόηση να γίνει εφικτή. Στη σελίδα του Ιανουαρίου, μέσα από εικόνες, παρουσιάζονται οι εκδηλώσεις που από κοινού διοργανώνουν οι μαθητές, με τον συνοδευτικό τίτλο «οι γιορτές μάς ενώνουν».Στις επόμενες σελίδες ξεδιπλώνονται οι δραστηριότητες των παιδιών, μέσα από επεξηγηματικές ατάκες, όπως «μαγειρεύοντας με τους γονείς μας, το θέατρο προωθεί την κατανόηση, χαιρόμαστε να δημιουργούμε, στο σχολείο μας έρχονται και οι μητέρες μας, το καλύτερο σχολείο είναι το καλοκαιρινό, ένα σχολείο που χαίρεται να χορεύει, μαζί στο ίδιο θρανίο».
Στο σημείωμά του, ο διευθυντής του σχολείου Λουκάς Φιλίππου, αναφέρει ότι μέσα από τις σελίδες του ημερολόγιου θα διαπιστώσει ο αναγνώστης πως τα παιδιά ζουν μαζί, δημιουργούν, χαίρονται και λυπούνται, αναλαμβάνουν ευθύνες και συμμετέχουν ενεργά και ισότιμα σε όλες τις εκδηλώσεις του σχολείου. Η καλλιέργεια τέτοιων τάσεων, όπως η ειρηνική συμβίωση, ο αμοιβαίος σεβασμός και η συνεργασία Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων μαθητών και γονέων υποδεικνύει ο διευθυντής είναι φανερό ότι αποτελούν βασικό βήμα για την επίτευξη του στόχου για απαλλαγή από την κατοχή και την επανένωση της πατρίδας μας και του λαού μας. Αυτός είναι ουσιαστικά ο σκοπός δημιουργίας αυτού του ημερολογίου, να αποδείξει δηλαδή πως τα λόγια για ειρηνική συμβίωση μπορούν να γίνουν πράξη και το δρόμο αυτό τον ανοίγουν τα παιδιά.
Εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ
Η Παιδεία πάει στα ουράνια!
Γιορτασμοί και στην Κύπρο για το Παγκόσμιο Έτος Αστρονομίας 2009
Σε ένα κινητό πλανητάριο οι μαθητές κάνουν ένα από τα πιο όμορφα ταξίδια γνώσης και θαυμασμού για τον κόσμο που μας περιβάλλει.Η Αστρονομία φέτος γιορτάζει. Τα τετρακόσια χρόνια από τότε που ο Γαλιλαίος έστρεψε για πρώτη φορά το τηλεσκόπιό του στον Ουρανό. Τα Ηνωμένα Έθνη, μετά από εισήγηση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Ουνέσκο, υιοθέτησαν το 2009 ως Παγκόσμιο Έτος Αστρονομίας. Το Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου συμμετέχει στην παγκόσμια αυτή γιορτή με πολλές εκδηλώσεις και δραστηριότητες. Στο πλαίσιο αυτών των γιορτασμών και μετά από σχετική έγκριση του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού ένα κινητό Πλανητάριο άρχισε τα εκπαιδευτικά του προγράμματα στα σχολεία Μέσης και Δημοτικής εκπαίδευσης. Ο ενθουσιασμός των μαθητών είναι τεράστιος, αφού έχουν μια σπάνια ευκαιρία να γνωρίσουν τη μαγεία της Αστρονομίας. Αποτελεί μια... απογείωση από την καθημερινότητα και δεν είναι λίγοι οι μαθητές που στη συνέχεια αναζητούν περισσότερα. Απόκτηση προσωπικού τηλεσκοπίου, βιβλίων για το διάστημα, καθώς και συμμετοχή στις συχνές αστροβραδιές παρατήρησης.
Τι είναι ένα πλανητάριοΗ γνωριμία με τα μυστήρια και τις ομορφιές του νυχτερινού ουρανού παραδοσιακά γίνεται μέσα από την παρατήρηση του ουράνιου θόλου. Όμως ο τρόπος αυτός παρουσιάζει ορισμένες δυσκολίες, γιατί η παρατήρηση μπορεί να γίνει μόνο τη νύχτα και εφόσον δεν υπάρχουν σύννεφα, ρύπανση ή ισχυρά φώτα που περιορίζουν την ορατότητα. Για να αποφύγουν όλα αυτά τα εμπόδια και να δημιουργήσουν ένα άνετο και ελκυστικό περιβάλλον για τον πολύ κόσμο, οι επιστήμονες και οι εκπαιδευτικοί σχεδίασαν τα πλανητάρια. Τα πλανητάρια είναι μεγάλες αίθουσες με θολωτή οροφή που λειτουργούν σαν οθόνη κινηματογράφου. Ένας ειδικός προβολέας στο κέντρο της αίθουσας προβάλλει στη σωστή θέση, και στη σωστή μεταξύ τους σχέση, τους πλανήτες και τα αστέρια. Ζούμε στην εποχή που τα ταξίδια στο διάστημα αυξάνονται συνέχεια. Το ένα μετά το άλλο, τα διαστημόπλοια ταξιδεύουν όλο και πιο μακριά αναζητώντας απαντήσεις για τα μυστήρια που κρύβει το άπειρο. Το ενδιαφέρον για το διάστημα ολοένα και κορυφώνεται μετά ειδικά από τις τελευταίες ανακαλύψεις των αμερικανικών ερευνητικών ρομπότ στην επιφάνεια του Άρη. Οι προβολές του κινητού πλανηταρίου έχουν εκπαιδευτικό και ψυχαγωγικό χαρακτήρα. Με τα μάτια, αλλά περισσότερο με τη φαντασία τους, όλοι όσοι παρακολουθήσουν τα διαστημικά ταξίδια μέσα από τον ουράνιο θόλο του πλανηταρίου θα μάθουν και θα θαυμάσουν τον κόσμο που μας περιβάλλει. Ο έναστρος ουρανός, με τα αμέτρητα αστέρια και τους γαλαξίες, από την αρχαιότητα ήταν πηγή έμπνευσης. Δεν υπάρχει φιλοσοφία που να μην κοίταξε προς τα πάνω για να ερμηνεύσει το νόημα και την προέλευση της ζωής. Παρατηρώντας τον ουράνιο θόλο, θαυμάζει κάποιος το μεγαλείο και το ανεπανάληπτο της Δημιουργίας.
Στο πλανητάριο παρουσιάζονται τα ακόλουθα προγράμματα:Α) Η ελληνική μυθολογία: Παρουσίαση των μύθων και του πώς "ανέβηκαν" στον ουρανό.Β) Οι αστερισμοί: Παρουσίαση όλων των αστερισμών που εμφανίζονται το βράδυ.Γ) Οι πλανήτες: Τα μεγέθη και οι αποστάσεις και άλλα χαρακτηριστικά του ηλιακού συστήματός μας.Δ) Ο γαλαξίας μας: Εντυπωσιακή απεικόνιση του γαλαξία και των μυστικών που αποκαλύπτει.Το πλανητάριο είναι αμερικανικής κατασκευής και μπορεί να φιλοξενήσει στο σώμα του 30 με 40 άτομα ανάλογα με την ηλικία τους. Ο θόλος του είναι κατασκευασμένος από άφλεκτο, ανθεκτικό ύφασμα, ενισχυμένο με νάιλον. Η εξωτερική επιφάνεια αυτού του υφάσματος είναι πλήρως αδιαφανής, ακόμα και σε δυνατό φως, ενώ η εσωτερική του επιφάνεια είναι ειδικά επενδυμένη για να μπορεί να επιτυγχάνεται η προβολή των λαμπερών ειδώλων με ευκρίνεια.Τα μαθήματα και οι προβολές θα διαρκούν περίπου 45 λεπτά και θα παραδίδονται από εξειδικευμένα πρόσωπα. Για τον προγραμματισμό της επίσκεψης στα σχολεία οι διευθυντές των σχολείων μπορούν να επικοινωνούν στο τηλέφωνο 96 402325 και στο email planitario@cytanet.com.cy
Διεθνής Αστρονομική Ένωση"Σύμπαν: Δικό σας να το ανακαλύψετε"Η Διεθνής Αστρονομική Ένωση (International Astronomical Union, IAU ) ανακήρυξε το 2009 ως Παγκόσμιο Έτος Αστρονομίας (ΙΥΑ2009) με κεντρικό θέμα "Το Σύμπαν: Δικό σας να το ανακαλύψετε" (The Universe, Yours to Discover). Το ΙΥΑ2009 σηματοδοτεί την τετρακοσιοστή επέτειο της πρώτης αστρονομικής παρατήρησης με τηλεσκόπιο από τον Γαλιλαίο (Galileo Galilei). Σε όλη τη διάρκεια του έτους αυτού θα γίνει παγκόσμιος εορτασμός της αστρονομίας και της συμβολής της στην κοινωνία και στον πολιτισμό, με έντονη έμφαση στην εκπαίδευση, στην ενεργοποίηση του κοινού και στη συμμετοχή των νέων ανθρώπων σε δραστηριότητες που θα συμβούν σε εθνικό, διεθνές και παγκόσμιο επίπεδο. Το ΙΥΑ2009 έχει εγκριθεί από την UNESCO, η οποία και συνέστησε στα Ηνωμένα Έθνη την υιοθέτηση της έγκρισης αυτής. H Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ εξέδωσε ψήφισμα στο τέλος του 2007 υποστηρίζοντας την πρωτοβουλία αυτή. Το όραμα του Διεθνούς Έτους Αστρονομίας είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους να ανακαλύψουν και πάλι τη θέση τους στο Σύμπαν μέσα από τον ουρανό, και έτσι να συμμετάσχουν με μια προσωπική αίσθηση θαυμασμού και ανακαλύψεως. Κάθε ένας θα πρέπει να συνειδητοποιήσει την επίδραση της Αστρονομίας και των άλλων βασικών επιστημών στην καθημερινή μας ζωή και να κατανοήσει το πώς η επιστημονική γνώση μπορεί να συνεισφέρει σε μια πιο ισορροπημένη και ειρηνική κοινωνία.
Τι είναι ένα πλανητάριοΗ γνωριμία με τα μυστήρια και τις ομορφιές του νυχτερινού ουρανού παραδοσιακά γίνεται μέσα από την παρατήρηση του ουράνιου θόλου. Όμως ο τρόπος αυτός παρουσιάζει ορισμένες δυσκολίες, γιατί η παρατήρηση μπορεί να γίνει μόνο τη νύχτα και εφόσον δεν υπάρχουν σύννεφα, ρύπανση ή ισχυρά φώτα που περιορίζουν την ορατότητα. Για να αποφύγουν όλα αυτά τα εμπόδια και να δημιουργήσουν ένα άνετο και ελκυστικό περιβάλλον για τον πολύ κόσμο, οι επιστήμονες και οι εκπαιδευτικοί σχεδίασαν τα πλανητάρια. Τα πλανητάρια είναι μεγάλες αίθουσες με θολωτή οροφή που λειτουργούν σαν οθόνη κινηματογράφου. Ένας ειδικός προβολέας στο κέντρο της αίθουσας προβάλλει στη σωστή θέση, και στη σωστή μεταξύ τους σχέση, τους πλανήτες και τα αστέρια. Ζούμε στην εποχή που τα ταξίδια στο διάστημα αυξάνονται συνέχεια. Το ένα μετά το άλλο, τα διαστημόπλοια ταξιδεύουν όλο και πιο μακριά αναζητώντας απαντήσεις για τα μυστήρια που κρύβει το άπειρο. Το ενδιαφέρον για το διάστημα ολοένα και κορυφώνεται μετά ειδικά από τις τελευταίες ανακαλύψεις των αμερικανικών ερευνητικών ρομπότ στην επιφάνεια του Άρη. Οι προβολές του κινητού πλανηταρίου έχουν εκπαιδευτικό και ψυχαγωγικό χαρακτήρα. Με τα μάτια, αλλά περισσότερο με τη φαντασία τους, όλοι όσοι παρακολουθήσουν τα διαστημικά ταξίδια μέσα από τον ουράνιο θόλο του πλανηταρίου θα μάθουν και θα θαυμάσουν τον κόσμο που μας περιβάλλει. Ο έναστρος ουρανός, με τα αμέτρητα αστέρια και τους γαλαξίες, από την αρχαιότητα ήταν πηγή έμπνευσης. Δεν υπάρχει φιλοσοφία που να μην κοίταξε προς τα πάνω για να ερμηνεύσει το νόημα και την προέλευση της ζωής. Παρατηρώντας τον ουράνιο θόλο, θαυμάζει κάποιος το μεγαλείο και το ανεπανάληπτο της Δημιουργίας.
Στο πλανητάριο παρουσιάζονται τα ακόλουθα προγράμματα:Α) Η ελληνική μυθολογία: Παρουσίαση των μύθων και του πώς "ανέβηκαν" στον ουρανό.Β) Οι αστερισμοί: Παρουσίαση όλων των αστερισμών που εμφανίζονται το βράδυ.Γ) Οι πλανήτες: Τα μεγέθη και οι αποστάσεις και άλλα χαρακτηριστικά του ηλιακού συστήματός μας.Δ) Ο γαλαξίας μας: Εντυπωσιακή απεικόνιση του γαλαξία και των μυστικών που αποκαλύπτει.Το πλανητάριο είναι αμερικανικής κατασκευής και μπορεί να φιλοξενήσει στο σώμα του 30 με 40 άτομα ανάλογα με την ηλικία τους. Ο θόλος του είναι κατασκευασμένος από άφλεκτο, ανθεκτικό ύφασμα, ενισχυμένο με νάιλον. Η εξωτερική επιφάνεια αυτού του υφάσματος είναι πλήρως αδιαφανής, ακόμα και σε δυνατό φως, ενώ η εσωτερική του επιφάνεια είναι ειδικά επενδυμένη για να μπορεί να επιτυγχάνεται η προβολή των λαμπερών ειδώλων με ευκρίνεια.Τα μαθήματα και οι προβολές θα διαρκούν περίπου 45 λεπτά και θα παραδίδονται από εξειδικευμένα πρόσωπα. Για τον προγραμματισμό της επίσκεψης στα σχολεία οι διευθυντές των σχολείων μπορούν να επικοινωνούν στο τηλέφωνο 96 402325 και στο email planitario@cytanet.com.cy
Διεθνής Αστρονομική Ένωση"Σύμπαν: Δικό σας να το ανακαλύψετε"Η Διεθνής Αστρονομική Ένωση (International Astronomical Union, IAU ) ανακήρυξε το 2009 ως Παγκόσμιο Έτος Αστρονομίας (ΙΥΑ2009) με κεντρικό θέμα "Το Σύμπαν: Δικό σας να το ανακαλύψετε" (The Universe, Yours to Discover). Το ΙΥΑ2009 σηματοδοτεί την τετρακοσιοστή επέτειο της πρώτης αστρονομικής παρατήρησης με τηλεσκόπιο από τον Γαλιλαίο (Galileo Galilei). Σε όλη τη διάρκεια του έτους αυτού θα γίνει παγκόσμιος εορτασμός της αστρονομίας και της συμβολής της στην κοινωνία και στον πολιτισμό, με έντονη έμφαση στην εκπαίδευση, στην ενεργοποίηση του κοινού και στη συμμετοχή των νέων ανθρώπων σε δραστηριότητες που θα συμβούν σε εθνικό, διεθνές και παγκόσμιο επίπεδο. Το ΙΥΑ2009 έχει εγκριθεί από την UNESCO, η οποία και συνέστησε στα Ηνωμένα Έθνη την υιοθέτηση της έγκρισης αυτής. H Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ εξέδωσε ψήφισμα στο τέλος του 2007 υποστηρίζοντας την πρωτοβουλία αυτή. Το όραμα του Διεθνούς Έτους Αστρονομίας είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους να ανακαλύψουν και πάλι τη θέση τους στο Σύμπαν μέσα από τον ουρανό, και έτσι να συμμετάσχουν με μια προσωπική αίσθηση θαυμασμού και ανακαλύψεως. Κάθε ένας θα πρέπει να συνειδητοποιήσει την επίδραση της Αστρονομίας και των άλλων βασικών επιστημών στην καθημερινή μας ζωή και να κατανοήσει το πώς η επιστημονική γνώση μπορεί να συνεισφέρει σε μια πιο ισορροπημένη και ειρηνική κοινωνία.
Εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ
Μέτρα που εισηγείται η ΠΟΕΔ για αντιμετώπιση φαινομένων παραβατικής συμπεριφοράς.
Μέτρα που εισηγείται η ΠΟΕΔ για πρακτικές λύσεις τόσο για πρόληψη όσο και για αντιμετώπιση παραβατικής συμπεριφοράς :
1.1. Λειτουργία Κέντρων Ψυχικής Υγείας άμεσα.
1.2. Εξέταση ετοιμότητας παιδιών στην προσχολική ηλικία
1.3. Ενίσχυση Υπηρεσίας Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας
1.4. Εμφαση στον υπεύθυνο «εκπαιδευτικό τάξης», θέμα για το οποίο η ΠΟΕΔ έχει ήδη παραδώσει ξεχωριστό υπόμνημα στο Υπουργείο
1.5. Μείωση αριθμού παιδιών ανά τμήμα. Εφαρμογή του μέτρου για την ΣΤ΄ τάξη από τη φετινή σχολική χρονιά.
1.6. Μείωση της ύλης
1.7. Αναθεώρηση κανονισμών πειθαρχίας
1.8. Θεσμοθέτηση ασφάλισης εκπαιδευτικών
1.9. Μέτρα ασφάλειας παιδιών και εκπαιδευτικών
1.10. Διορισμός ομάδας εκπαιδευτικών ψυχολόγων, αποκλειστικά για το χειρισμό παραβατικών συμπεριφορών, σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς, ανάπτυξη προγραμμάτων πρόληψης κλπ
1.11. Απαλλαγή εκπαιδευτικού προσωπικού από ποινικές ευθύνες για συμπεριφορές παραβατικές που μπορεί να προκαλέσουν ζημιά
1.12. Δημιουργία ειδικής ομάδας άμεσης επέμβασης της Αστυνομίας, που να εδρεύει σε όλες τις επαρχίες
1.13. Διορισμός σχολικού βοηθού.
1.14. Μέτρα εξάπλωσης και ενίσχυσης του θεσμού του Ανοιχτού Σχολείου.
1.15. Επιμόρφωση γονέων
1.16. Περίφραξη των σχολικών χώρων με ψηλό, προστατευτικό κάγκελο και εφαρμογή κανόνων ασφάλειας για είσοδο στα σχολεία, ανάλογων με εκείνους που τυγχάνουν εφαρμογής στα άλλα δημόσια κτίρια και υπηρεσίες.
1.17. Δραστική αντιμετώπιση των φαινομένων συνεχών παρεμβάσεων από εξωτερικούς φορείς και άτομα που πραγματικά δυσκολεύουν το έργο των εκπαιδευτικών λειτουργών και προσθέτουν έντονη ψυχολογική βία και πίεση στους εκπαιδευτικούς μας. Το Υπουργείο θα πρέπει να θέσει φραγμούς και συγκεκριμένα όρια σε αυτές τις πρακτικές. Είμαστε σε θέση να αναλύσουμε το πώς εμφανίζεται το φαινόμενο αυτό και το πώς το Υπουργείο οφείλει να αντιδράσει.
1.18. Θεωρούμε πως, σε ένδειξη καλών προθέσεων εκ μέρους του Υπουργείου Παιδείας, το προϊόν που θα προέλθει από τις μισθολογικές αποκοπές των μελών μας εξαιτίας της στάσης εργασίας θα πρέπει να διατεθεί για τα Κέντρα Ψυχικής Υγείας. Μια τέτοια ενέργεια θα πρέπει να ανακοινωθεί εκ μέρους του Υπουργείου και με διαφάνεια να αναλυθούν οι τρόποι πρακτικής υλοποίησής της.
1.2. Εξέταση ετοιμότητας παιδιών στην προσχολική ηλικία
1.3. Ενίσχυση Υπηρεσίας Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας
1.4. Εμφαση στον υπεύθυνο «εκπαιδευτικό τάξης», θέμα για το οποίο η ΠΟΕΔ έχει ήδη παραδώσει ξεχωριστό υπόμνημα στο Υπουργείο
1.5. Μείωση αριθμού παιδιών ανά τμήμα. Εφαρμογή του μέτρου για την ΣΤ΄ τάξη από τη φετινή σχολική χρονιά.
1.6. Μείωση της ύλης
1.7. Αναθεώρηση κανονισμών πειθαρχίας
1.8. Θεσμοθέτηση ασφάλισης εκπαιδευτικών
1.9. Μέτρα ασφάλειας παιδιών και εκπαιδευτικών
1.10. Διορισμός ομάδας εκπαιδευτικών ψυχολόγων, αποκλειστικά για το χειρισμό παραβατικών συμπεριφορών, σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς, ανάπτυξη προγραμμάτων πρόληψης κλπ
1.11. Απαλλαγή εκπαιδευτικού προσωπικού από ποινικές ευθύνες για συμπεριφορές παραβατικές που μπορεί να προκαλέσουν ζημιά
1.12. Δημιουργία ειδικής ομάδας άμεσης επέμβασης της Αστυνομίας, που να εδρεύει σε όλες τις επαρχίες
1.13. Διορισμός σχολικού βοηθού.
1.14. Μέτρα εξάπλωσης και ενίσχυσης του θεσμού του Ανοιχτού Σχολείου.
1.15. Επιμόρφωση γονέων
1.16. Περίφραξη των σχολικών χώρων με ψηλό, προστατευτικό κάγκελο και εφαρμογή κανόνων ασφάλειας για είσοδο στα σχολεία, ανάλογων με εκείνους που τυγχάνουν εφαρμογής στα άλλα δημόσια κτίρια και υπηρεσίες.
1.17. Δραστική αντιμετώπιση των φαινομένων συνεχών παρεμβάσεων από εξωτερικούς φορείς και άτομα που πραγματικά δυσκολεύουν το έργο των εκπαιδευτικών λειτουργών και προσθέτουν έντονη ψυχολογική βία και πίεση στους εκπαιδευτικούς μας. Το Υπουργείο θα πρέπει να θέσει φραγμούς και συγκεκριμένα όρια σε αυτές τις πρακτικές. Είμαστε σε θέση να αναλύσουμε το πώς εμφανίζεται το φαινόμενο αυτό και το πώς το Υπουργείο οφείλει να αντιδράσει.
1.18. Θεωρούμε πως, σε ένδειξη καλών προθέσεων εκ μέρους του Υπουργείου Παιδείας, το προϊόν που θα προέλθει από τις μισθολογικές αποκοπές των μελών μας εξαιτίας της στάσης εργασίας θα πρέπει να διατεθεί για τα Κέντρα Ψυχικής Υγείας. Μια τέτοια ενέργεια θα πρέπει να ανακοινωθεί εκ μέρους του Υπουργείου και με διαφάνεια να αναλυθούν οι τρόποι πρακτικής υλοποίησής της.
ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΟΕΔ Δευτέρα, 23 Μαρτίου 2009
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΟΕΔ, που συνεδρίασε σήμερα, 19 Μαρτίου 2009, εξέτασε το ζήτημα της Παραβατικότητας και της Βίας εναντίον δασκάλων και αποφάσισε ομόφωνα όπως την προσεχή Δευτέρα, 23 Μαρτίου 2009, τα μέλη της ΠΟΕΔ, σε Δημοτικά Σχολεία, Δημόσια Νηπιαγωγεία, Ειδικά Σχολεία και αποσπάσεις, κατέλθουν σε παγκύπρια στάση εργασίας από τις 7:30 μέχρι τις 9:05. Οι δάσκαλοι και νηπιαγωγοί θα παρουσιαστούν στα σχολεία τους με τη λήξη της στάσης εργασίας, στις 9:05, και η έναρξη μαθημάτων θα γίνει στις 9:25.
Η Γραμματεία της ΠΟΕΔ θα παρουσιάσει στις 11:00 της ίδιας μέρας σε Διάσκεψη Τύπου την απόφαση και τα αιτήματά της σχετικά με την αντιμετώπιση της Βίας στα Δημόσια Σχολεία της Κύπρου.
Με την απόφαση αυτή η ΠΟΕΔ εκφράζει την αγανάκτηση και την απαρέσκεια του διδασκαλικού κόσμου για τα φαινόμενα βίας στα σχολεία.
Διευκρινίζεται ότι, για λόγους ασφάλειας, η προσέλευση των παιδιών στο σχολείο τους θα πρέπει να γίνει μετά τις 9:05.
Τα κυριότερα από τα 18 σημεία - υποδείξεις, που αποφάσισε η ΠΟΕΔ να θέσει ενώπιον του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού με υπόμνημα της, είναι τα ακόλουθα:
- Θεσμοθέτηση της ασφάλισης του εκπαιδευτικού στον εργασιακό του χώρο
- Ενίσχυση του Υπεύθυνου Τάξης
- Περιφράξεις των Δημόσιων Σχολείων μέσα σε δύο χρόνια, με ελεγχόμενες εισόδους
- Συστηματικός έλεγχος εισόδου για τους εισερχόμενους στο σχολικό χώρο
- Δημιουργία κλιμακίων στήριξης στις Αστυνομικές Διευθύνσεις των Επαρχιών
- Ακολουθεί μια σειρά από άλλα μέτρα προς αντιμετώπιση της βίας στα σχολεία, προστασίας κι ενίσχυσης του εκπαιδευτικού και ενδυνάμωσης του Δημόσιου Σχολείου.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΕΔ
Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009
Συνεντεύξεις με υποψηφίους για προαγωγή στη Δημόσια Εκπαιδευτική Υπηρεσία
Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, ύστερα από την εξέταση των ενστάσεων που υποβλήθηκαν εκ μέρους των ενδιαφερομένων και τον έλεγχο νομιμότητας της έκθεσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής, κατήρτισε, σύμφωνα με τους περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμους, τον τελικό κατάλογο των υποψηφίων για προαγωγή στη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης (Προδημοτική Εκπαίδευση). Σημειώνεται ότι οι υπό πλήρωση θέσεις τώρα ανέρχονται σε 10. Στον κατάλογο περιλήφθηκαν 30 υποψήφιες, οι οποίες και καλούνται σε προσωπική συνέντευξη, ως ακολούθως:
Δευτέρα, 30 Μαρτίου 2009
Ώρα 9.00π.μ.ΒΟΗΘΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΠΡΟΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ)
Π.5030 Βαρνάβα Ειρήνη 222,17
5103 Βίκτωρος Παναγιώτα 219,17
5072 Κουντούρη Χρυστάλλα 219,17
5164 Βαρέλα-Κωνσταντίνου Σταυρούλα 218,83
7621 Χατζηκώστα-Τραχωνίτου Μαρία 218,75
5455 Θεοχαρίδου Παντελίτσα 217,87
5065 Κουλλαπή Ανδρούλα 217,83
5416 Ελευθερίου Τασούλα 217,78
5572 Βαλανίδου Ελευθερία 217,75
5573 Σωφρονίου Αθηνά 217,75
5578 Σταύρου-Περεντέ Χρυστάλλα 217,50
5074 Χατζηπαπά Μαρίνα 217,42
5157 Ζαχαριάδου Γεωργία 217,15
5196 Χατζημηνά-Φραντζέσκου Κλεονίκη 216,83
5222 Μπούκαρη-Ιουλιανού Ανθούλα 216,80
Τρίτη, 31 Μαρτίου 2009
Ώρα 9.00π.μ.
Π.5286 Λοϊζιά Μαρία 216,65
5237 Πέτρου Ευσταθία 216,52
5415 Χριστοδούλου Φοίβη 216,35
5449 Θεοδοσίου Ανδρούλα 216,17
5244 Χαραλάμπους Ελένη 216,17
5312 Ιωαννίδου-Κοσμά Χριστίνα 216,08
5060 Ονουφρίου-Ιωάννου Ξενούλα 215,92
5450 Δημητρίου Χρύσω 215,90
5124 Νεοφύτου-Χριστοδουλίδου Ρένα 215,78
5431 Τοφαρίδου Δέσποινα 215,67
5412 Ανδρέου Μαρία 215,58
6436 Κόκκινου-Παναγιωτίδου Εκάβη 215,53
5414 Ανδρονίκου-Παπαγεωργίου Ευδοκία 215,47
5313 Χριστοφόρου-Μαλιάπη Ελένη 215,22
6732 Κώστα Εύα 215,18
Η παρούσα ανακοίνωση καταχωρήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, στη διεύθυνση: http://www.eey.gov.cy
Δευτέρα, 30 Μαρτίου 2009
Ώρα 9.00π.μ.ΒΟΗΘΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΠΡΟΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ)
Π.5030 Βαρνάβα Ειρήνη 222,17
5103 Βίκτωρος Παναγιώτα 219,17
5072 Κουντούρη Χρυστάλλα 219,17
5164 Βαρέλα-Κωνσταντίνου Σταυρούλα 218,83
7621 Χατζηκώστα-Τραχωνίτου Μαρία 218,75
5455 Θεοχαρίδου Παντελίτσα 217,87
5065 Κουλλαπή Ανδρούλα 217,83
5416 Ελευθερίου Τασούλα 217,78
5572 Βαλανίδου Ελευθερία 217,75
5573 Σωφρονίου Αθηνά 217,75
5578 Σταύρου-Περεντέ Χρυστάλλα 217,50
5074 Χατζηπαπά Μαρίνα 217,42
5157 Ζαχαριάδου Γεωργία 217,15
5196 Χατζημηνά-Φραντζέσκου Κλεονίκη 216,83
5222 Μπούκαρη-Ιουλιανού Ανθούλα 216,80
Τρίτη, 31 Μαρτίου 2009
Ώρα 9.00π.μ.
Π.5286 Λοϊζιά Μαρία 216,65
5237 Πέτρου Ευσταθία 216,52
5415 Χριστοδούλου Φοίβη 216,35
5449 Θεοδοσίου Ανδρούλα 216,17
5244 Χαραλάμπους Ελένη 216,17
5312 Ιωαννίδου-Κοσμά Χριστίνα 216,08
5060 Ονουφρίου-Ιωάννου Ξενούλα 215,92
5450 Δημητρίου Χρύσω 215,90
5124 Νεοφύτου-Χριστοδουλίδου Ρένα 215,78
5431 Τοφαρίδου Δέσποινα 215,67
5412 Ανδρέου Μαρία 215,58
6436 Κόκκινου-Παναγιωτίδου Εκάβη 215,53
5414 Ανδρονίκου-Παπαγεωργίου Ευδοκία 215,47
5313 Χριστοφόρου-Μαλιάπη Ελένη 215,22
6732 Κώστα Εύα 215,18
Η παρούσα ανακοίνωση καταχωρήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, στη διεύθυνση: http://www.eey.gov.cy
Αναφορικά με τη διαδικασία πλήρωσης θέσεων Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης
Αναφορικά με τη διαδικασία πλήρωσης 62 θέσεων Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης, η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας πληροφορεί τους υποψηφίους για τις εν λόγω θέσεις ότι έχει προγραμματίσει να τους καλέσει σε προσωπική συνέντευξη κατά τις ημερομηνίες 2 με 15 Απριλίου 2009.Θα ακολουθήσει νέα λεπτομερής ανακοίνωση εντός των προσεχών ημερών, με τα ονόματα των υποψηφίων και τη σειρά με την οποία θα κληθούν να προσέλθουν σε συνέντευξη.
Διωρη στάση Εργασίας την ερχόμενη Δευτέρα 23/3/2009
Σε σημερινή του συνεδρία, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΟΕΔ αποφάσισε, ομόφωνα, όπως την ερχόμενη Δευτέρα πραγματοποιήσει δίωρη στάση εργασίας από τις 7:30 μέχρι τις 9:25, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα φαινόμενα βίας που παρατηρούνται στα σχολεία μας.
Συγκεκριμένα οι εκπαιδευτικοί θα καλεστούν να προσέλθουν η ώρα 9:05 στο σχολείο, αντί 7:30, και όπως αναλάβουν καθήκοντα εργασίας η ώρα 9:25. Οι γονείς θα ειδοποιηθούν για να πάρουν τα παιδιά στο σχολείο η ώρα 09:25. Την ίδια ώρα, Δευτέρα πρωί, η εκτελεστική Γραμματεία της ΠΟΕΔ θα πραγματοποιήσει Δημοσιογραφική Διάσκεψη, κατά τη διάρκεια της οποίας θα παρουσιαστούν οι θέσεις της ΠΟΕΔ στο τομέα της πρόληψης και της καταστολής εκδηλώσεων βίας στα σχολεία μας. Η εκτελεστική γραμματεία θα ανακοινώσει κλιμάκωση των μέτρων αντίδρασης σε περίπτωση που οι εισηγήσεις της Οργάνωσης δεν υιοθετηθούν σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Στη συνεδρία του Διοικητικού Συμβουλίου, η Αγωνιστική Συνεργασία Προοδευτικής Αγώνα, εισηγήθηκε όπως οι συνάδελφοι καλεστούν τη Δευτέρα το πρωί σε Επαρχιακές Γενικές Συνελεύσεις,κατά τη διάρκεια της στάσης εργασίας, αντί να μείνουν στα σπίτια τους, και εγκρίνουν ψήφισμα της ΠΟΕΔ για τα φαινόμενα βίας στα σχολεία μας. Η πρόταση δυστυχώς δεν βρήκε ανταπόκριση από τις άλλες κινήσεις. Επίσης απορρίφθηκε από ΠΑΔΕΔ και ΑΚΙΔΑ, κοινή πρόταση της ΔΗΚΙ και της Αγωνιστικής Συνεργασίας Προοδευτική Αγώνα, για να πραγματοποιηθεί κοινή δημοσιογραφική διάσκεψη μαζί με τη Συνομοσπονδία Γονέων, έτσι ώστε να σταλούν τα σωστά μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις.
Η Προοδευτική Κίνηση Δασκάλων και Νηπιαγωγών χαιρετίζει την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΟΕΔ για λήψη μέτρων ενάντια στα φαινόμενα βίας που παρατηρούνται στα σχολεία, είτε από μαθητές είτε από γονείς και καλεί όλους τους συναδέλφους όπως τηρήσουν πιστά τις οδηγίες της Οργάνωσης, οι οποίες αναμένεται να σταλούν αύριο στα σχολεία. Έφτασε η ώρα Υπουργείο Παιδέιας και Γονείς να αναλάβουν τις ευθύνες τους, έτσι ώστε αυτά τα φαινόμενα να μειωθούν στο ελάχιστο.
Ανακοίνωση ΠΟΕΔ σχετικά με Επίθεση Εναντίον Δασκάλου σε σχολείο της Λάρνακας
Αναφορικά με επεισόδιο επίθεσης και χρήσης βίας εναντίον δασκάλου σε Δημοτικό Σχολείο της Λάρνακας (16/3/2009) η ΠΟΕΔ εκφράζει την αγανάκτηση και την πικρία του συνόλου του διδασκαλικού κόσμου για την απαράδεκτη ενέργεια. Το συγκεκριμένο συμβάν αποτελεί το επιστέγασμα ενός θλιβερού αθροίσματος σοβαρών περιστατικών παραβατικότητας και βίας κατά δασκάλων. Οι διαστάσεις και η κρισιμότητα πλέον της κατάστασης υπαγορεύουν την λήξη κάθε ανοχής σε παρόμοια περιστατικά.
Στα πλαίσια αυτά και μ'έντονη δυσφορία την προσεχή Πέμπτη (19/03/2009) συνέρχεται το Δ.Σ. της ΠΟΕΔ το οποίο θα εξετάσει με την μορφή του κατεπείγοντος το σθγκεκριμένο συμβάν και θα λάβει άμεσες αποφάσεις χωρίς ν'αποκλείει την ενδεχόμενη λήψη μέτρων.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΕΔ
Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009
ΜΕΤΑΝΙΩΣΕ Ο ΓΟΝΙΟΣ ΠΟΥ ΞΥΛΟΦΟΡΤΩΣΕ ΔΑΣΚΑΛΟ Επεισόδια από το 2% του μαθητικού πληθυσμού
Υπουργός Παιδείας: Τα σοβαρά είναι κάπου 240
Το μήνυμα ότι τα σχολεία στην Κύπρο δεν είναι πεδία μάχης και ότι σε αυτά γίνεται καλή εκπαιδευτική δουλειά, έστειλε χθες ο υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού, Ανδρέας Δημητρίου, προσθέτοντας πως το υπουργείο ανησυχεί για τα επεισόδια που σημειώνονται κατά καιρούς σε σχολεία, όπου δάσκαλοι και καθηγητές ξυλοφορτώνονται, είτε από γονείς, είτε από μαθητές. Ο κ. Δημητρίου μιλούσε στους δημοσιογράφους ύστερα από επίσκεψη που πραγματοποίησε εκτάκτως στο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Γεωργίου όπου έγινε προχθές το συμβάν με τον ξυλοδαρμό του δασκάλου από τον πατέρα μαθητή.Σε δηλώσεις του, ο κ. Δημητρίου ανέφερε ότι «θα πάρουμε αποφάσεις στο υπουργείο για τη διαχείριση του συγκεκριμένου επεισοδίου» και εξέφρασε την εκτίμηση ότι «η ηρεμία στο σχολείο επανέρχεται και θα πρέπει να βοηθήσουμε το σχολείο να βρει ξανά την ηρεμία του, χωρίς υπερβολική δημοσιότητα για το θέμα.
Νομίζω ότι η πολλή δημοσιότητα, πολλές φορές ενεργοποιεί αντικοινωνικές συμπεριφορές σ’ εκείνους που είναι επιρρεπείς να τις εκδηλώσουν». Ο κ. υπουργός απάντησε αρνητικά σε ερώτηση κατά πόσον έγινε καταγγελία στην Αστυνομία για το συμβάν, ενώ σε άλλη ερώτηση είπε πως «υπάρχουν επεισόδια τα οποία τα ξέρουμε και τα ακούμε. Απ’ ότι με ενημέρωσαν στο σχολείο, η Λάρνακα δεν έχει περισσότερα τέτοια επεισόδια από άλλες περιφέρειες». Πρόσθεσε δε, πως το υπουργείο Παιδείας έχει κάποια στοιχεία, ενώ σημείωσε ότι «έχουμε ζητήσει να καταγραφούν τα επεισόδια σε όλα τα σχολεία της Κύπρου, με εγκύκλιο την οποία είχα στείλει ο ίδιος πριν από περίπου ένα μήνα. Έχουμε καταγράψει τα επεισόδια, είναι περίπου 2% στο σύνολο του μαθητικού πληθυσμού, και τα σοβαρά επεισόδια είναι κάπου 240».
Ανέφερε ακόμα ότι «είναι έτοιμα, η Ομάδα Άμεσης Παρέμβασης και το Παρατηρητήριο, όπως και ένα πλέγμα μέτρων. Σε συνεργασία με τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας του υπουργείου Εργασίας έχουμε διαλέξει κάποια σχολεία τα οποία θα έχουν την παρακολούθηση κοινωνικού λειτουργού, που θα συνδέσει την αντιμετώπιση μέσα στο σχολείο, με τις οικογένειες. Επίσης έχουμε υποβάλει πρόταση προς το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο για οικονομική στήριξη της δημιουργίας κέντρων ψυχικής υγείας στις κύριες πόλεις της Κύπρου».
Ερωτηθείς εάν θα θεσμοθετηθεί ψυχολόγος μέσα στα σχολεία, ο υπουργός απάντησε πως «έχουμε αξιολογήσει την Υπηρεσία Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας με μια ομάδα ξένων εμπειρογνωμόνων και προχωρούμε σε αναδιοργάνωσή της, ακριβώς για να την καταστήσουμε ικανή να χειρίζεται άμεσα αυτά τα επεισόδια».
Ο Σύνδεσμος Γονέων
Μέσω του υπουργείου Παιδείας θα γίνει - εάν γίνει τελικά - η καταγγελία στην Αστυνομία για τον ξυλοδαρμό του δασκάλου, δήλωσε χθες ο Μιχάλης Τζώρτας, πρόεδρος του Συνδέσμου Γονέων του Δημοτικού Σχολείου Αγίου Γεωργίου στη Λάρνακα. Ο κ. Τζώρτας πρόσθεσε πως «έχουμε μια πάρα πολύ καλή και άψογη συνεργασία με το εκπαιδευτικό προσωπικό και θα αντιμετωπίσουμε πλήρως το θέμα που έχει προκύψει». Σε ερώτηση εάν ο πατέρας έχει δείξει μεταμέλεια για την πράξη του, απάντησε καταφατικά, και πρόσθεσε πως φαίνεται ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι όπως του τα είχε παρουσιάσει το παιδί του, και ενδεχομένως ο γονιός να ήταν φορτισμένος. «Με το συγκεκριμένο πατέρα θα κάνουμε και εμείς ως Σύνδεσμος Γονέων μια συνάντηση, για να συζητήσουμε το θέμα», είπε. Πρόσθεσε πως «είμαστε σε καλό δρόμο» και ανέφερε ότι το σχολείο λειτουργεί κανονικά.
Εφημερίδα ΑΛΗΘΕΙΑ
Χαιρετισμός του Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού κ. Ανδρέα Δημητρίου σε εκδήλωση της ΠΟΕΔ Λευκωσίας για την απονομή βραβείων ποίησης
Η σημερινή τελετή βράβευσης των νικητών του Διαγωνισμού Ποίησης της Πολιτιστικής Επιτροπής της Επαρχιακής Επιτροπής ΠΟΕΔ Λευκωσίας καταδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο το ενδιαφέρον των δασκάλων μας για την πνευματική ζωή του τόπου και για την ανάπτυξη του πολιτισμού μας γενικότερα.
Αποδίδουμε για τούτο τα εύσημα στους εκπαιδευτικούς μας που δίνουν καθημερινά τον δύσκολο αγώνα της μάθησης και της αγωγής των παιδιών μας ως παιδαγωγοί επιστήμονες, ενώ παράλληλα έχουν ένα ευρύ πεδίο ενδιαφερόντων που περιλαμβάνει τις τέχνες, τον πολιτισμό και γενικότερα την κοινωνική και πνευματική προσφορά.
Εκφράζω τα θερμά μου συγχαρητήρια στον Πρόεδρο της Επαρχιακής Επιτροπής ΠΟΕΔ Λευκωσίας κ. Απόστολο Σκουρουπάτη, όπως επίσης και στα άλλα μέλη, για την πρωτοβουλία τους να διοργανώσουν τον διαγωνισμό ποίησης ανάμεσα στους δασκάλους και τους νηπιαγωγούς της επαρχίας Λευκωσίας, στα πλαίσια των δραστηριοτήτων της Πολιτιστικής Επιτροπής.
Με τέτοιες αξιόλογες πρωτοβουλίες πολιτιστικής υφής και διάστασης η ΠΟΕΔ καταδεικνύει ότι δεν είναι απλώς και μόνο μια συνδικαλιστική οργάνωση που διεκδικεί τα οικονομικά συμφέροντα των μελών της και τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους, αλλά είναι και ένας οργανισμός με κοινωνική και πολιτιστική ευαισθησία. Αυτό άλλωστε γίνεται φανερό και από τη σωρεία εκδηλώσεων που διοργανώνονται από την ΠΟΕΔ τόσο κεντρικά όσο και επαρχιακά για διάφορα εκπαιδευτικά, πολιτιστικά και άλλα θέματα ευρύτερου ενδιαφέροντος, πέρα από τα συνδικαλιστικά.
Συγχαίρω, επίσης, θερμά όλους τους εκπαιδευτικούς που συμμετείχαν στο διαγωνισμό και ιδιαίτερα όσους διακρίθηκαν και βραβεύονται σήμερα. Εύχομαι ταυτόχρονα η διάκρισή σας αυτή, αγαπητοί φίλοι και φίλες, να αποτελέσει το έναυσμα για τη συνέχιση της δημιουργικής σας ενασχόλησης με την ποίηση, μέσα από την οποία έχετε την ευκαιρία να εκφραστείτε και να αποτυπώσετε σε στίχους τον πλούσιο εσωτερικό σας κόσμο.
Κλείνοντας τον χαιρετισμό μου, θα ήθελα να εκφράσω την ευχή να καθιερωθεί ο ποιητικός αυτός διαγωνισμός, ο οποίος διοργανώνεται για πρώτη φορά, και να γίνει ένας ετήσιος θεσμός. Έτσι θα δίνεται πάντοτε η ευκαιρία σε ταλαντούχους εκπαιδευτικούς μας που ασχολούνται με την ποίηση να συνεχίσουν την παράδοση αρκετών καταξιωμένων δασκάλων λογοτεχνών, όπως ο Τεύκρος Ανθίας, ο Λουκής Ακρίτας, ο Μάνος Κράλης, ο ΄Αντης Περνάρης, ο Τίτος Μπάτης και άλλοι.
Τρίτη 17 Μαρτίου 2009
Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση !!! ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ ; - ΟΧΙ, ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ
Η αναγκαιότητα για Μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού μας συστήματος είναι πλέον , φραστικά έστω, θέση που υποστηρίζεται από το σύνολο των οργανωμένων συνόλων στην ελληνοκυπριακή κοινότητα . Είναι ακόμα καθαρό ότι υπάρχει ευρύτατη λαϊκή αποδοχή και υποστήριξη . Η μεταρρύθμιση είναι φυσικά έννοια στενά συνδεδεμένη με την έννοια της αλλαγής και της εξέλιξης που αναμένεται να φέρουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα που δεν είναι άλλο από την πρόοδο . Ακόμα όμως και υπό τις καλύτερες προϋποθέσεις ( πολιτική βούληση , κοινωνική συναίνεση , οικονομική στήριξη ,επιλογή και κατάλληλη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και της σχετικής τεχνογνωσίας ) το εγχείρημα είναι δύσκολο .
Η δυναμική για Μεταρρύθμιση εδράζεται στην ελπίδα ότι τα πράγματα μπορούν και πρέπει να γίνουν καλύτερα σε όλους τους τομείς και προς όφελος όλων : μαθητών – γονιών – της κοινωνίας ευρύτερα. Υποστηρίζω όμως ότι δεν είναι δυνατό να κρατήσουμε αυτή τη δυναμική , αν συνεχίσουμε αντί για την ελπίδα , να καλλιεργούμε το φόβο , τη δυσπιστία , την απαξίωση και δυστυχώς μερικές φορές και τη μισαλλοδοξία . Είναι χαρακτηριστικότατες οι περιπτώσεις των μαθημάτων των Θρησκευτικών και της Ιστορίας .
Ενώ ειπώθηκε και γράφτηκε πολλές φορές ότι θέμα κατάργησης του μαθήματος των θρησκευτικών δεν υπάρχει , κάποιοι επιμένουν . Τι συμβαίνει ; Αδυνατούμε να επικοινωνήσουμε ; Επικοινωνούμε αλλά δεν εμπιστευόμαστε τις θέσεις του συνομιλητή μας ή Σκόπιμα επαναλαμβάνουμε το ίδιο τροπάριο για να υπονομεύσουμε την όλη προσπάθεια ;
Σχετικά με το μάθημα της Ιστορίας ειπώθηκε , και πάλι , πολλές φορές ότι θα συσταθεί ειδική επιστημονική επιτροπή που θα μελετήσει το θέμα και θα προτείνει σχετικό πρόγραμμα και μέσα διδασκαλίας. Κάποιοι προειδοποιούν ότι δε θα δεκτούν την παραχάραξη της α΄ ή της β΄ ιστορικής αλήθειας . Αυτό, δεν είναι όμως ένα αξίωμα που ισχύει για όλους ; Υπάρχουν κάποιοι που δέχονται ή κάποιοι που αρέσκονται στην παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας ;
Ας δεκτούμε ότι πολλοί – ίσως όλοι - σε κάθε στιγμή της ιστορίας είχαν κάποιες διαφωνίες ή αντιρρήσεις για το πως έγινε η μετατροπή του ιστορικού υλικού σε αντικείμενο διδασκαλίας . Θα έλεγα ότι αυτό που κύρια πρέπει να απασχολεί είναι το πώς θα διασφαλιστεί η δυνατότητα ανάπτυξης της κριτικής σκέψης ώστε να κατανοείται το παρελθόν και να φωτίζεται το παρόν . Λανθασμένα , κατά τη γνώμη μου, κάποιοι ζητούν προκαταβολικά να μην ασχοληθούν οι ιστορικοί με το α΄ ή το β΄ ιστορικό γεγονός μια και η ιστορία έχει δήθεν αποφανθεί τελεσίδικα . Είναι χαρακτηριστική η άποψη του Moniot (2002 ) ότι « το παρελθόν είναι τετελεσμένο αλλά οι χρήσεις του παραμένουν πάντα ανοικτές . Πώς είναι δυνατό να σταθεροποιήσουμε αυτή την κινούμενη άμμο; » . Γιατί θα πρέπει στον 21ο αιώνα , σε μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αυτοπεριορίζουμε τις δυνατότητες που έχουμε για έρευνα ;
Σε σχέση με τα σχολικά εγχειρίδια προφανώς αποδίδεται υπερβολική σημασία στο ρόλο που αυτά παίζουν. Ας σκεφτούμε απλά το παράδειγμα της Ελλάδας : για μια εφταετία (1967-1974) όλα τα βιβλία υμνούσαν τη Χούντα των Συνταγματαρχών και όμως ο ελληνικός λαός δεν άλλαξε το Δημοκρατικό του φρόνημα. Με την εφαρμογή των Νέων Αναλυτικών Προγραμμάτων θα μιλούμε για δυνατότητα χρήσης πολλών πηγών αναφοράς. Ακόμα λοιπόν και στην περίπτωση που θα δοκίμαζε κάποιος να συγγράψει εγχειρίδια που να υπηρετούν ιδιοτελείς σκοπούς , είναι βέβαιο ότι δε θα πετύχαινε . Ας μη θεωρούμε ως γραμμική τη σχέση ανάμεσα στα μηνύματα που εκπέμπει το εγχειρίδιο και στο τι εκλαμβάνει ή αποδέχεται ο μαθητής. Ας μην υποτιμούνται ακόμα άλλοι τόσοι παράγοντες όπως η οικογένεια , η εκκλησία , τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης .
Στην Ευρωπαϊκή Κύπρο του 2009 συζητούμε ακόμα για τα αυτονόητα : « Ποια θα είναι η ταυτότητα των ελληνοκυπρίων μαθητών. Κινδυνεύει η ελληνικότητά μας ; ». Ακούγονται φωνές που καλούν σε σταυροφορία για διάσωση της ελληνικής μας ταυτότητας . Είναι δυνατό τέτοιες προσεγγίσεις να συμβάλλουν θετικά στην προσπάθεια για Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση ; Ασφαλώς όχι ,γιατί φανερώνουν ανασφάλεια , έλλειψη εμπιστοσύνης που οπισθοδρομεί την όλη προσπάθεια . Παρατίθεται σχετικό απόσπασμα από το κείμενο της Επιτροπής για τη διαμόρφωση νέων Αναλυτικών Προγραμμάτων :
«Η εκπαίδευση συντελείται στο πλαίσιο του ελληνικού πολιτισμού, όπως αυτός διαμορφώθηκε στο πέρασμα των χρόνων και ιδιαίτερα στην επαφή του με άλλους πολιτισμούς. Στο πλαίσιο αυτό τα παιδιά της ελληνοκυπριακής κοινότητας ενισχύονται για να διαμορφώσουν αυτόνομα και με αυτοπεποίθηση την ταυτότητά τους (εθνική, θρησκευτική, πολιτισμική), μαθαίνοντας ταυτόχρονα να σέβονται τα διαφορετικά χαρακτηριστικά της ταυτότητας των άλλων κοινοτήτων της Δημοκρατίας της Κύπρου, καθώς επίσης των συμμαθητών και συμμαθητριών τους που κατάγονται από άλλες χώρες. Για τα παιδιά με διαφορετική καταγωγή υπάρχει πρόνοια ώστε να μπορούν επίσης να αναπτύσσουν ολόπλευρα τη δική τους ιδιαίτερη ταυτότητα.» ( σελ. 3 ) .
Η κοινωνία στο σύνολό της απαιτεί εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που θα αναβαθμίζει την προσφερόμενη εκπαίδευση σε όλους τους τομείς και θα θέτει τις βάσεις για ένα καλύτερο μέλλον. Το εγχείρημα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης ξεκίνησε , είναι σημαντικότατη τομή για την κυπριακή κοινωνία ευρύτερα και δεν είναι δυνατό να ναρκοθετείται από σκιαμαχίες με φανταστικούς αντιπάλους και ιδεολογήματα . Ενώ σίγουρα υπάρχουν διαφωνίες , υπάρχουν ακόμα και οι προϋποθέσεις για σοβαρό διάλογο και συναίνεση .
Γιώργος Σ. Γεωργίου
Εκπαιδευτικός
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)